Liderler sınavda

Herkes koalisyon formüllerine Ak Parti merkezli bakıyor. Bu bakış açısı sahiplerini hataya düşürüyor. Sanılıyor ki kiminle koalisyon yapılması gerekir meselesi sadece Ak Parti'nin problemi. Hayır, böyle değil. Muhalefet liderlerine ve koalisyon ihtimallerinde aldıkları pozisyonlara baktığımızda asıl sıkıntıda olanların Kılıçdaroğlu, Bahçeli ve Demirtaş olduğu açıkça görülecektir.

En rahat ve sakin olanın ise Başbakan Davutoğlu olduğu herkes tarafından teslim ediliyor. Sessiz ve derin politika Davutoğlu'nun kişisel tabiatı haline gelmiş adeta. Siz buna bilge kişiliğini, müthiş analiz yeteneğini de ekleyebilirsiniz. Yedi Hazirandan bu yana geçen süre incelenmeye değer bir Davutoğlu sürecidir aslında. Ne yazık ki çok az kişi bu süreçte Sayın Başbakanın ve onun ürettiği politik duruşun farkında. Varsa yoksa Bahçeli ve Kılıçdaroğlu'nun kırmızıçizgileri ya da şartları.

Parti liderlerinin seçimden sonraki beyanatları incelenirse kimin gerçek manada bir siyasi lider olduğu gayet sarih bir şekilde anlaşılacaktır.

Kılıçdaroğlu durumu en kritik olan lider. Seçimden sonra CHP'li akıl danelerin ürettiği % 60'lık blok tam anlamıyla içi boş bir laf. Eğer böyle bir blok olsaydı hükümet o olurdu. Neden memleket günlerdir koalisyon dedikodusu yapıyor? Aslında Kılıçdaroğlu tam bir çıkmazda. Seçim akşamı bunu ilk anlayan parti sözcüsü Haluk Koç, hükümet kurma vazifesi Sayın Kemal Kılıçdaroğlu'na verilmeli diyerek sıkıntıyı kamufle etmeye çalışmıştı. Mutlaka hükümette yer almayı kafasına koyan CHP yönetimi, Bahçeli'yi bile sinirlendirecek absürt teklifler ürete dursun millet, içine düşülen bu gülünç durumun arkasındaki nedeni anlamakta zorlanmıyor.

İşte CHP'nin mutlaka koalisyon hükümetinde yer almasını gerektiren beş durum:

1) Kemal Kılıçdaroğlu, Aralık ayındaki kongreye Başbakan Yardımcısı olarak girmek istiyor.
2) CHP seçmeni, resmen 1995-1997'den bu yana, dolaylı 1999-2002'den (DSP'li koalisyon) bu yana iktidara susadı!
3) AK Parti'nin MHP ile hükümet kurmaya çok yakın olduğuna ilişkin derinlerden bir bilgi alınmış olabilir. Bunu bozmaya yönelik hamle.
4) Erken seçim olursa, yüzde 25 altına düşme korkusu.
5) Derin Amerika böyle istiyor... IMF'ci Kemal Derviş, TÜSİAD ve Amerikan Benenson stratejisi hâkim durumda...

Bahçeli'yi tanımlayan en doğru cümle sanırım şu olacaktır: Günü yakalayamayan, geçmişte kalan, sürekli aynı şeyleri tekrarlayıp duran, partisini yönetirken hiç demokrat olamayan bir siyasi lider. Varlığı kendi partisi içinde bile sindirilemeyen, katlanılan bir parti başkanı. En çok sevdiği rest çekme anlayışı kaybetmesine sebep olabilecek biri.

Seçimlerden sonra bir kısım medyanın dolmuşuna binerek Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'a salvo atışlarına girdi. Sarayı bırak, istifa et çağrıları ona ait. Sanki bir milletvekili seçimi değil de cumhurbaşkanının meşruiyetini oyladık. Halkın oyu ile seçilen bir cumhurbaşkanının görüşme davetini kabul etme, Meclis'e teşrif ettiklerinde ayağa kalkma ondan sonra kalk devlet geleneğinden bahset, yerler mi? Yemezler, elbette.

Bahçeli, CHP liderinin iğfal edici absürt önerilerine fazla pirim vermezken kendi yaklaşımlarının da bir o kadar muamma olduğunun bilmem farkında mı? Ortak kanaat bir Ak Parti-MHP koalisyonunun önündeki en büyük engel Bahçeli'dir. Olası bir seçim tekrarında tabandan gelebilecek “niçin koalisyon yapmadınız” sorusuna “biz yapmak istedik, ama onlar şartlarımızı kabul etmediler” diyebilmek için ileri sürülmüş kırmızıçizgilerle elbette koalisyon olmaz. İşte MHP Genel Başkanı'nın yapmak istediği de tam budur.

Bu yazıda HDP ve Lideri Selahattin Demirtaş'a yer vermedik. Bilerek böyle davrandık. Çünkü o parti terör örgütü tarafından yönetiliyor. Fazla söze hacet yok.

Diğer taraftan Davutoğlu, seçim tekrarından önce bütün olasılıkları deneme adına yeni girişimlerde bulunuyor. AK Parti'nin hükümet programında da yer alan ve yapısal konuları içeren 10 maddede yeni Anayasa, Çözüm Süreci, toplumsal uzlaşı, ekonomide yapısal reform, istihdam, değişik toplum kesimlerinin taleplerini çözmek, şeffaflıkla ilgili yasayı devreye sokmak, yargı reformu, yıpranan bürokrasiyi yeniden yapılandırmak ve bütün şehirlerin yeniden yapılandırılması için ayrı master planı hazırlamak konularına yer veriliyor.