Uluslararası ilişkiler yazarı Nedret Ersanel, Gazze'de ateşkes beklentilerine ilişkin değerlendirmesinde "İsrail 200 devleti parmağında oynatıyor" ifadesini kullandı.
"SUÇ BİZDE..."
Yeni Şafak yazarı Ersanel'in "İsrail'i durdursa minnet mi duyacaksınız da, kulağınız hep Washington'da?" başlıklı yazısından bir bölüm:
ABD Başkanı Biden'ın dondurma yalarken muştuladığı, ‘hafta sonunda ateşkes ihtimali çok yakın' haberinden sadece saatler sonra, yarım kâse un yardımı için toplanmış Gazze masumları İsrail tarafından katledildi, 112 şehit ve belki 10 katı yaralı verildi…
Amerikan sosyolojisinde genel bir görgüsüzlük katmanı hep vardır ama soykırımla-dondurma arasındaki insani zıtlığın hödüklük boyutu bu kadar vücut bulmamıştı…
Siyaseten ise bizzat Beyaz Saray sözcülüğü Biden'ın ‘ateşkese yakınız' açıklamasındaki mesafeyi hemen düzeltti; “üzerinde çalışılıyor ama o kadar yakın değil” diye…
Suç bizde; Washington şu an İsrail'i durdursa minnet mi duyacağız da kulağımız hep orada? Yuhlar olsun; bebek katili, soykırım ortağı ABD'yi affeden, İsrail'i de affeder, hiç farkları yok. O uçak gemilerini unuttuk bir defa. ‘İsrail'e dokunanı yakarım, araya gireni yıkarım' flamaları taşıyorlardı…
"İSRAİL 200 DEVLETİ PARMAĞINDA OYNATIYOR"
İşin doğrusu, krizin insanî boyutuna ilişkin söylenecek laf bitmiştir. Siz bu satırları okurken bebekler açlıktan ölüyorsa, başlarını başka tarafa çeviren ülke ve kuruluşların yüzüne tükürme hakkınız vardır. Ama ne fayda?
Paralel yürüyen bir seri uluslararası süreç/prosedür var. Yürüsün. “Gün gelir hesabı sorulur” diye destek veriyoruz ama bugün öleceklere faydası yok. Olaydan sonra ABD, “ciddi bir durum”, Birleşmiş Milletler, “kınıyoruz” açıklaması yaptı. Ha sülalemize sövmüşler ha bu, aynıdır…
Hasılı, İsrail soykırımının başladığı saniyeden şu ana milim ilerleme yok ve dahi, “İsrail 200 devleti parmağında oynatıyor” yazdığımızda da kimse kızmasın. “O kadar da değil” diyen, bunu gidip el kadar kefenlere sarılı, gözleri açık giden bebeklere anlatsın…
Ha, Türkiye'ye de laf ettirmeyin. Soykırımda zerre suçumuz olmamasına rağmen utanmasını unutmamışız ve ar damarımız yerindedir. Davaya ‘samimiyetle' sahip çıkan tek ülke de biziz. İşte dün gördük, hem Cumhurbaşkanı hem Dışişleri Bakanı, Gazze'yi Batı bazlı düzenin tabutuna çakılan çivi olarak tarif ettiler. Budur.