Aşık Veysel Şatıroğlu, 25 Ekim 1884'te Sivas'da doğdu.

Ailesinin kendisinden önce doğan iki kızını kaybetmesine neden olan çiçek hastalığı, Aşık Veysel'i de vurdu ve henüz yedi yaşında sol gözünü kaybetti.

Sol gözünün ardından, geçirdiği bir kaza sonucu sağ gözünü de kaybeden Veysel, babasının hediye ettiği bir bağlama sayesinde, genç yaşlarında müzikle tanıştı.

Babasının arkadaşı Aşık Ala tarafından eğitilen Aşık Veysel, bu eğitim esnasında Pir Sultan Abdal, Karacaoğlan, Dertli gibi büyük halk ozanlarının eserlerini öğrendi.

Veysel Şatıroğlu, I. Dünya Savaşı başladıktan sonra etrafındaki herkesin cepheye gitmesiyle iyice yalnız kaldı. Bu dönemde dertleştiği tek dostu bağlamasıydı. Kendini iyice müziğe veren Aşık Veysel, savaş sona erdikten sonra Esma adlı bir kızla evlendirildi. Bu evlilikten iki çocuğu oldu. Oğlunu eşi yanındayken, kızını da eşi onu terk ettikten sonra kaybetti.

Halk edebiyatının hak ettiği değere gelmesi ve halk eserlerinin kaybolmaması için uğraşan Ahmet Kutsi Tacer, Aşık Veysel'in eserlerini kaleme alan ilk kişidir.

Tacer tarafından aldığı davetiye ile Köy Enstütüleri'nde saz hocası olarak çalışmaya başlayan Aşık Veysel, Arifiye, Çifteler, Kastamonu ve Akpınar'da eğitimler verdi.

1965 yılında, Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından müziğe katkılardan dolayı kendisine maaş bağlandı.

Aşık Veysel, 21 Mart 1973'te doğduğu köy olan Şarkışla, Sivas'ta yaşamını yitirdi.