Kütüb-i Sitte denilen meşhur altı hadîs-i şerîf kitâbından biri olan Sünen-i Ebû Dâvûd'un sahibidir. Adı, Süleymân bin Eş'as bin İshâk bin Beşir'dir. Ebû Dâvûd künyesiyle meşhur olmuştur, Sicistânî nisbesiyle bilinir. 817 (H.202)'de Sicistan'da dünyaya geldi. 889 (H.275)'de Basra'da hayatını kaybetti.
Küçük yaşta ilim öğrenmeye başlayan Ebu Davud Sicistânî; Horasan, Şam, Irak, Hicaz, Mısır gibi ilim merkezlerine giderek zamanın tanınmış alimlerinden ilim tahsil etti ve hadîs-i şerîf öğrendi.
Tefsir ve Hanbelî fıkhını da öğrenip, yüksek ilmi dereceye ulaştı. Hadîs-i şerîf öğrenmek için uzun seyahatler yaptı.
Müslim bin İbrâhim, Süleymân bin Harb, Ebû Ma'mer el-Mak'ad, Yahyâ bin Maîn, Ahmed bin Hanbel gibi büyük alimlerden rivayetlerde bulundu.
Hadis ilminde sika (güvenilir) bir âlim olan ve ilmî derece bakımından İmâm-ı Buhârî ve İmâm-ı Müslim'den sonra gelen Ebû Dâvûd Sicistânî'den, Bağdat'ta bulunduğu sırada, oğlu Abdullah, Ebû Abdurrahmân en-Nesâî, Ahmed bin Muhammed bin Hârun ve başka âlimler rivâyette bulundular. Beş yüz bin hadîs-i şerîf yazan Ebû Dâvûd, bunlardan seçtiği 4800 hadîs-i şerîfi ihtivâ eden Sünen kitabını telif etti.
Özellikle fıkhî konularla ilgili hadîs-i şerîfleri topladığı ve bu konuda pek kıymetli bir kaynak olan bu kitabını İmâm-ı Ahmed bin Hanbel'e arz edip, onun takdirini aldı.
Mu'cem kitaplarında ve hadîs-i şerîf fihristlerinde D (dal) harfiyle ifâde edilen Sünen-i Ebû Dâvûd'a sonraki zamanlarda pek çok şerhler yazılmıştır. Bu şerhlerden; Azîmâbâdî'nin yazdığı Avn-ül Ma'bûd, Hattâbî tarafından yazılan Meâlim-üs-Sünen, İmâm-ı Süyûtî tarafından yazılan Mirkâd-üs-Süûd ilâ Sünen-i Ebî Dâvûd isimli eserler zikredilebilir. Son zamanlarda yazılan El-Menhel-ül-Azb-ül-Mevrûd isimli şerh yarım kalmış, sonrasında üzerine tekmile yazılarak basılmıştır.
Ebû Dâvûd'un Sünen-i Ebû Dâvûd isimli eserinden başka, Kitâb-ı Merâsil ve Delâil-ün-Nübüvve isimli eserleri de vardır.
