Erol Taş, 28 Şubat 1926'da Erzurum'da doğdu. İki yaşındayken babası Hamza Bey'in ölümü üzerine annesi Nefise Hanım ile birlikte İstanbul'a taşındı. Erol Taş, ailesine yardım etmek için okuldan ayrıldı ve çeşitli işlerde çalıştı.
O dönem boksörlük de yapan Taş, 1947 senesinde İstanbul ve Türkiye ikinciliğini kazandı. Taş ardından Cankurtaran'da bir iplik fabrikasında çalışmaya başladı. Sinemaya tesadüf sonucu girişi de bu sıralarda oldu.
Sinemaya ilk 1957 senesinde Mümtaz Alpaslan'ın çektiği “Acı Günler” filmiyle girdi. Başlangıçta filmlerde figüranlık ve küçük roller ile görüldü. Sonrasında kısa zamanda yıldızı parladı. Bir sene sonra Dokuz Dağın Efesi (1958 - Metin Erksan) filmde bir çobanı canlandırdı. Bu filmi takip eden senelerde ise, Dikenli Yollar (1958 - Nişan Hançer), Peçeli Efe (1959 - Faruk Kenç), Şoför Nebahat (1960 - Metin Erksan), Köyde Bir Kız Sevdim (1960 - Türker İnanoğlu), Dişi Kurt (1960 - Ömer Lütfi Akad) ve Gecelerin Ötesi (1960 - Metin Erksan) gibi birçok filmde çeşitli karakterleri canlandırdı.
1964 senesinde Orhan Elmas'ın yönettiği “Duvarların Ötesi” isimli filmde oynadı. Filmde müebbet hapse mahkum edilen Babaç (Erol Taş), kendisi gibi müebbet yiyen ya da idamlık altı arkadaşı ile hapisten kaçar. Amaçları özgür olabilmek, koğuşun dışında rahat bir nefes alabilmektir. Fakat kendilerine seçtikleri sığınak da hapishaneden daha farklı değildir onlar için. Aslında nereye kaçarlarsa kaçsınlar her yer bir hapishanedir onlara. Çünkü sistem tarafından suçlanmış toplum tarafından da dışlanmaktadırlar.
Bir başka örnek ise, 1992'de çekilen, Mehmet Tanrısever'in yönettiği “Sürgün” filmidir. Taş, sinemada rol bulduğu bu son filminde, Kurtuluş Savaşı'nı görmüş yaşamış eski bir çavuşu oynamaktadır. Üniformasını üzerinden hiç çıkarmayan Süleyman Çavuş, göğsünde taşıdığı istiklal madalyası ile de büyük gurur duymaktadır. Çatak köyüne gelen öğretmenin (Bulut Aras) yeniliklerine sıcak bakar, ona yardımcı olur. Hatta köyün muhtarına karşı onu savunur. Öğretmenin köyden sürgün edilmesini engellemek için köy halkıyla birlikte Kaymakamlığa gitse de bu işe yaramaz. Bunun üzerine çavuş gururla taşıdığı istiklal madalyasını çıkarır ve köyden ayrılan öğretmene verir.
Erol Taş, 8 Kasım 1998 tarihinde İstanbul'da geçirdiği bir kalp krizi sonucu hayata gözlerini yumdu.
Ödüller
1963: Acapulco Film Festivali - "En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu" - Susuz Yaz
1963: Turizm Bakanlığı - "En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu" - Susuz Yaz
1964: İzmir Film Festivali - En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu - Sahildeki Ceset
1965: 2. Altın Portakal Film Festivali - En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu - Duvarların Ötesi
1968: 5. Altın Portakal Film Festivali - En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu - İnce Cumali
1975: 12. Altın Portakal Film Festivali - En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu - Diyet
1993: 7. Altın Koza Film Festivali – Yaşam Boyu Onur Ödülü