Gerçek adı İzrail Lazareviç Gelfand olan Alexander Parvus 8 Eylül 1867 tarihinde Yahudi bir ailenin çocuğu olarak, şu anda Belarus sınırları içinde olan, çoğunluğu Yahudilerden oluşan Berazino'da doğdu. Bugün Ukrayna sınırları içinde olan Odessa'da büyüdü. Burada, Rusya-Polonya-Litvanya Genel Yahudi İşçi Birliği'ne katıldı.
Alexander Parvus 1886'da eğitim için gittiği İsviçre'de, sürgünde bulunan Rus Marksistlerle tanıştı. Daha sonra Alman Sosyal Demokrat Partisi'ne girdi. Parti yayınlarında yazan Parvus Lenin ve Alman sosyal demokratlar arasında bağlantı sağladı. 1905'te Rusya'ya dönen Parvus, kurduğu yayın organları nedeniyle Çarlık yönetiminin baskısını gördü ve tekrar Almanya'ya kaçtı. Almanya'da sosyalistlerin tepkisini çeken Parvus, önce Viyana'ya sonra İstanbul'a geldi ve 5 yılı aşkın süre burada kaldı.
Parvus, Rusya'nın çökmesi için içeride milliyetçi ye sosyalist devrimci zümrelerinin ihtilâl çıkarması gerektiği düşüncesi ile İstanbul'da Alman elçiliğinde çalışan Dr. Zimmer aracılığı ile 9 Ocak 1915'te büyükelçi Wangemhein ile yaptığı bir görüşmede Alman Dışişleri Bakanlığının isteği üzerine Berlin'e gönderildi ve orada 9 Mart 1915 tarihli ve Rusya içinde ihtilâl çıkarma konusu üzerine bir muhtıra sundu
Osmanlı devletinin mali durumunu, sorunlarını ve çözüm yollarını inceleyen Anti-European kitabını yazdı.
Yayın hayatının başında bütün Türklerin iyiliği için çalışacağını vadeden, 32 sayfalık iki forma halinde yayınlanan Osmanlı'da millî uyanışın ve Türkçülüğün sesi olarak 1911'de Yusuf Akçura'nın başı çektiği bir grup tarafından çıkartılan ünlü Türk Yurdu dergisinde, Mehmet Emin Bey, Celal Sahir Bey, Halide Edip, Ziya Gökalp, Ömer Seyfettin, Ali Canip Yöntem gibi Türk milliyetçisi yazarlarla birlikte çalıştı. 1911-1914 yılları arasında "iktisat" sütununun hazırlanmasının sorumluğunu üstlendi; köylülük, devlet, emperyalizm konularında makaleler kaleme aldı. Mali ve ekonomik konularda tartışmalar açtı ve yazılarıyla o dönem aydınları üzerinde azımsanmayacak etki yarattı.
Özellikle İttihatçılarla temas eden Parvus, onları düşünceleriyle etkiledi. Bu süre içinde “vagon ticareti yolsuzluğu” ile “silah ticareti” gibi iddialarda adı geçti ve ciddi bir servet elde etti. Osmanlı'nın Almanya'nın yanında savaşa girmesi gerektiği düşüncesini yaydı. 1915'te İstanbul'dan ayrılan Parvus, Stockholm'e geçti, demir-çelik, kömür ticaretiyle servetini büyüttü. Sürgündeki Lenin'in Almanya üzerinden trenle Rusya'ya dönmesini sağlayarak, 1917 Devrimi'ne önemli katkıda bulundu. Ancak Devrim sonrası Rusya'ya dönme isteği kabul edilmedi.
Parvus 12 Aralık 1924'te Berlin'de öldü. Bedeni yakıldı ve Berlin'deki bir mezarlığa gömüldü.
