Gerçek ismi Mehmet Sait‘tir. Sait Faik Abasıyanık, 18 Kasım 1906'da Adapazarı'nda dünyaya geldi. Babası Mehmet Faik Bey, kereste tüccarıydı. İlköğrenimine Adapazarı'nda başlayan Abasıyanık, ortaöğrenimine İstanbul Erkek Lisesi ve Bursa Lisesi‘nde devam etti. Edebiyat hayatına bu dönemde şiir ile atıldı.

İlk öyküsü İpek Mendil'i 1926 senesi yazdı. 1929 yılında Kenan Hulusi aracığıyla ''Uçurtma'' isimli öyküsü Milliyet Gazetesi‘nde yayınlandı. 1928 senesinde girdiği İstanbul Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nde iki yıl okudu ve sonra babasının isteği üzerine İsviçre'ye iktisat okumaya gitti. Sonrasında Fransa'ya geçti.

1931-1935 seneleri arasında Fransa'da kaldı. Kültürel yapısı ilginç gelen Grenoble şehrinde uzun bir süre kalarak entellektüel çevrelere girdi. Burada sürdüğü düzensiz yaşam yüzünden babası kendisini geri çağırdı ve 1935 senesinde yüksek öğrenimini yarıda bıraktı ve Türkiye'ye döndü.

Türkiye'ye geri döndükten bir süre sonra Halıcıoğlu Ermeni Yetim Mektebi'nde Türkçe öğretmenliği yaptı. Sonrasında babasının açtığı toptancı tahıl mağazasını işletmekle uğraştı fakat başarılı olamadı. II. Dünya Savaşı yıllarında “Haber” isimli gazatede adliye muhabirliği yaptı. Bu dönemden sonra yalnızca yazı işleriyle uğraşmaya karar verdi. 1936 yılında ilk kitabı “Semaver” yayımlandı.

1939 senesinde babasının ölümü üzerine yazmayı bıraktı ve maddi güçlük çeken annesiyle birlikte Burgazada‘daki evinde yaşamaya başladı. Türkiye'de siyasi rejimin yazarlara baskısının ağır olduğu bir dönemde, 1940 senesinde “Şahmerdan” isimli kitabını yayımladı. Bu kitapta bulunan bir öykü yüzünden Sıkıyönetim Mahkemesi‘nce yargılandı. Baraatine kadar “Medar-ı Muaşeret Motoru” isimli kitabı da toplatıldı. 1946 senesinde kendisine siroz teşhisi konulana kadar yazmaya devam etti. Sonra yazmaya yeniden başladı.

1951 senesinde yazdığı “Kayıp Aranıyor” isimli kitabı toplatıldı. 1953 senesinde Amerika'daki “Mark Twain” derneğine fahri üye seçildi. Sait Faik Abasıyanık, 11 Mayıs 1954'de Burgazada'daki evinde siroz nedeniyle hayatını kaybetti. 1963 senesinde annesinin ölümünün ardından evi “Sait Faik Müzesi” haline getirildi. Vasiyeti gereğince eserleri Darüşşafaka Derneği'ne bırakıldı. Annesi Makbule Hanım'ın çabalarıyla ölümünden bir sene sonra verilmeye başlanan hikaye ödülü “Sait Faik Hikaye Armağanı” halen devam etmektedir.

ESERLERİ

Semaver 1936

Sarnıç 1939

Şahmerdan 1940

Lüzumsuz Adam 1948

Mahalle Kahvesi 1950

Havada Bulut 1951

Kumpanya 1951

Havuzbaşı 1952

Son Kuşlar 1952

Alem Dağında Var Bir Yılan 1954

Az Şekerli 1954

Tüneldeki Çocuk 1955

Mahkeme Kapısı 1956

Romanları

Medar-ı Muaşeret Motoru (Birtakım İnsanlar) 1944

Kayıp Aranıyor 1953