Sultan Reşat veya V. Mehmet 2 Kasım 1844 tarihinde İstanbul'da doğdu. 7 yaşındayken annesini kaybetti.
Çocukluğunu babası Sultan Abdülmecid'in yanında geçiren Reşat'ın eğitimine çok önem verilmedi. Baskı altında bir şehzadelik dönemi olmadı. Rahat ve özgür yaşadı. Sultan II. Abdulhamid Han zamanında ise, özellikle masonların etkisi altında kalıp veliahtlık hakkını savunarak tahta gelmeye çalışması engellenmesi için baskı altında yaşadı. Seyrek olarak bir çiftliğe gitmesine izin verilse de birisiyle görüşmesi ve İstanbul'da dolaşması yasaktı.
31 Mart Olayı'ndan sonra 1909 yılında II. Abdülhamid Meclis-i Milli tarafından tahttan indirildi yerine İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin desteğiyle 65 yaşında olan Veliaht Reşat Efendi çıkartıldı.
Saltanat adı olarak "Mehmet" adının kullanması kararlaştırıldı. Bu isim değişikliği ayandan Ferik Sami Paşa önerisiyle yapıldı ve gerekçesinin Fatih Sultan Mehmet'in İstanbul'a ordusuyla girişi ile Hareket Ordusu'nun İstanbul'a gelişi arasında bir bağlantı kurmaktı.
Padişahlığa Meclis-i Milli'nin kararıyla gelmesine rağmen, Osmanlı Hanedanı'nın "ekber evladı" olması ile de padişahlık hakkı bulunmaktaydı.
Padişahın ilk icraati Abdülhamid'in ikamet sarayı Yıldız Sarayı'ndan ayrılıp Dolmabahçe Sarayı'na yerleşmesidir.
Sultan Reşat, Sultan II. Abdulhamit Han'ın padişahlığı sırasında özgür bir hayatı olmadığı için devlet işleri ve siyasette fazla tecrübe sahibi değildi. Yumuşak huylu ve zayıf iradeliydi. Bu yüzden padişahlığı sırasında devletin esas yöneticileri İttihat ve Terakki Cemiyeti oldu.
İttihat ve Terakki üyeleri Sultan Reşat'ı seviyordu. Adına hemen para bastılar ve birçok yerin adını “Reşadiye” olarak değiştirdiler. Sultan Reşat ilk saltanat günlerinde adi suçluların ve özellikle 31 Mart Olayı ile ilişkili ve İttihat ve Terakki Partisi aleyhtarı siyasi suçluların kentin meydanlarında asılmalarına onay vermeyeceğini mabeyn üyelerine ısrarla bildirmesine rağmen sonunda iktidarda bulunan İttihat ve Terakki Fırkası idarecilerinin ısrarlarına karşı gelemeyip bunlara onay vermek zorunda kaldı.
Şehir halkı meydanlarda kurulan darağaçlarında asılan suçluların cesetleri İstanbul'da normal görüntüler haline geldi. Bu icraat, Mehmet Reşat'ın saltanat döneminde çok sayıda kanuna, kararnameye ve irade-i saniyeye hiçbir itiraz şerhi koymadan ve hatta farkına varmaksızın onay vermesinin baş örneklerinden biri oldu.
Sultan Reşâd Hanın saltanat devri, İttihatçıların keyfi icraatları sonucunda büyük hâdiselerle geçti. Üç kıta yedi denize hakim olan Osmanlı Devleti yok olma noktasına getirildi.
Sultan Reşat, 3 Temmuz 1918 tarihinde kalp yetmezliğinden hayatını kaybetti. 9 sene süren padişahlığın ardından Eyüp'teki Sultan Reşat Türbesi'ne defnedildi.