Yunan haber sitesi ‘İn.gr'de yayımlanan bir analiz haberinde, bugün yapılacak başkanlık seçimleri öncesi, ‘derin devlet ve Trump'la ilgili ilginç konulara yer veriyor.
Michalis Mitisos'un, “Amerika ne olacak? Derin devlet ve Trump!” başlıklı analiz haberi şöyle:
Ama nasıl oldu? Bu nasıl mümkün olabilir; Nasıl bu kadar kurtulduk? 9 Kasım 2016 sabahı dünyanın en büyük demokrasisinin çoğu entelektüelinin merak ettiği şey buydu.
Düşünülemez olan gerçekleşti, Trump kazandı. Vietnam'ın, kapitalizmin, dijital devrimin nesi vardı?
Vivian Gornick'in kendi teorisi var. 85 yaşındaki Amerikalı feminist, yazar ve eleştirmen, New York Review of Books'ta yazdığı gibi, her şey 1970'lerin ve 1980'lerin kurtuluş hareketleriyle başladı. Siyahlar, kadınlar, geyler, sonunda Amerika'nın politik ve sosyal eşitliğini iddia ederek onları yalanlamıştı. Birkaç yüz vardı, yakında binlerce ve sonra milyonlar olacaktı. Onlara kim karşı çıkabilir?
Ve sonra Phyllis Slafly ortaya çıktı. Bu yıl Cate Blanchett'in "Bayan Amerika" da canlandırdığı Cumhuriyetçilerin Demir Leydisi, feminizmin Deccal olduğuna inanıyordu. Kürtajın yasaklanmasını istedi. Bir kadının çalışma saatlerini sınırlayan yasaların iyi olduğunu düşünüyordu. Ve görüşleri milyonlarca kadın tarafından destek gördü. Çok hızlı bir değerler hareketi doğdu. Yirmi yıl içinde her yerde Evanjelikler vardı ve Beyaz Saray'da Ulusal Dua Sabahları düzenlendi.
Yani Thomas Frank, "Kansas'a Ne Oluyor?" Adlı kitabında (2004) çiftçilerin ve işçilerin neden kendi çıkarlarına karşı oy kullandıklarını merak etmemeli. Bunun tersi olur.
Çünkü oylarına ağırlık veren ekonomik çıkarlar değil, demokrasinin kendilerinden farklı bir cilde veya cinsel yönelime sahip olanları kabul edebileceğine dair endişeleridir.
Ne de olsa bu beyaz işçi sınıfının üyeleri çok fakir değil. Bir nesil içinde iyi ücretli işlerinin ortadan kalktığını görmüş olabilirler. Eşitsizlikleri keskinleştirmenin bedelini ödeyebilirler; ancak yine de çoğu Amerikalıdan ve kesinlikle beyaz olmayanlardan daha iyi durumdalar. Trump'ın ustalıkla istismar ettiği sorunları ekonomik olmaktan çok kültürel.
Koloni
Ve Amerika'nın bir koloni olduğu zamandan beri var. Beyaz efendiler, kölelerin isyan edip iktidarlarını ele geçireceğinden ya da topraklarından kovulan Kızılderililerin intikamını alacaklarından korkarak yaşadılar. Her türden barbarlara, siyahlara ve Kızılderililere karşı savunmak zorundaydılar. Bu yüzden genç ulus bağımsız hale geldiğinde, seçilen insanların kim olduğunu yasa ile belirler: beyaz adamlar. Amerikan vatandaşlığını sadece onlar alabilirlerdi.
Sonra ne oldu? Fransız tarihçi Sylvie Laurent, L'Obs dergisine yazdığı her ırksal ilerleme döneminden sonra, beyazların mağduriyetine dayanan milliyetçi bir tepkinin her zaman patlak verdiğini söylüyor. Ve eğer bir salgın yoksa, bu fenomen Trump'ın kolayca yeniden seçilmesine yol açabilir. İkincisi, Amerika'nın endüstriyel kalbindeki beyaz işçilere verdiği sözlerin hiçbirini yerine getirmemiş olsa bile. Onlara eski Amerika nostaljisini geri vermesi yeterliydi.
Ancak, kelimeleri her zaman dikkatli kullanmamız gerekse de, ölümcül hatası, herkesin bildiği, ancak yarısının inanmak istemediği bir şeyi yüzeye çıkaran koronavirüse karşı ilgisizliğiydi.
Trump sadece İspanyollardan, siyahlardan, demokratik kurumlardan ve bilimden nefret etmiyor. Tam bir empati eksikliği ile karakterizedir. Rakibinde ise karizması olmayabilir, birçok dezavantajı olabilir ama samimi duyguları vardır. Ve bu görünüyor. Ona zaferi vereceği doğrulanacak.
Anti-entelektüalizm
"Genellikle dindar köktendinciler, doğum yanlıları, dış politika izolatörleri ve ekonomik muhafazakarlar olan insanlara ev sahipliği yapan Derin Amerika, her zaman modern şehitliğimizin tüm bu acı verici tezahürlerine karşı bir yeraltı ayaklanmasıyla karakterize edilmiştir. Amerikalı tarihçi Richard Hofstadter'in 1963'te yayınlanan ünlü kitabı "Amerikan Hayatında Anti-Entelektüalizm" de yazdığı şey budur.
John F. Kennedy'nin kilit entelektüellerden ve teknokratlardan en iyi şekilde yararlandığı bir dönemdi. Ancak altmış yıl sonra yazar Douglas Kennedy, Hofstadter'ın Amerikalıların bilgiye olan güvensizliğinin derinlemesine kökleşmiş olduğunu bildiğine işaret ediyor.
Amerika dünyanın en iyi üniversitelerine ev sahipliği yapabilir, edebiyatı, sineması ve müziği parlayabilir; ancak vatandaşlarının yüzde 70'inin Tanrı'ya ve inananlarının yüzde 48'inin meleklere inandığı bir ülke olmaya devam ediyor.
*Bu makalede yer alan görüşler yazarına aittir.
Kaynak: In.gr
