Rusya Küresel İlişkiler Genel Yayın Yönetmeni, Dış ve Savunma Politikası Konseyi Başkanlığı başkanı Fyodor Lukyanov, Avrupa'nın en büyük ekonomik gücü Almanya'nın NATO içerisinde bağımsız görünen adımlarını değerlendirirken "II. Dünya Savaşı" hatırlatmasında bulundu.
Lukyanov'un "Berlin, Hitler sonrası pasifizmini terk etti, 'Alman sorunu' geri döndü" başlıklı dikkat çeken analizi:
Avrupa'nın en kalabalık ikinci ülkesinin yeniden ordulaşmasının Avrupa için derin sonuçları var.
Alman hükümeti ulaşılması zor bir dönemden sonra, Ukrayna'ya Almanya'da ve diğer NATO ülkelerinde hizmet veren Leopard tankları tedarik etmeyi kabul etti. Bunun Ukrayna'nın muharebe kabiliyetlerini ve operasyonlarının gidişatını nasıl etkileyeceğini değerlendirmeyi askeri uzmanlara bırakacağız. Bizim için soru, bunun siyasi açıdan ne anlama geldiğidir.
Almanya ve askeri güç... bu terimlerin birleşimi, en az 150 yıldır birçok Avrupalıyı rahatsız etti.
Berlin'in kıtadaki konumuna ve rolüne atıfta bulunan "Alman sorunu", iki dünya savaşı öncesinde birden fazla büyük askeri çatışmalara yol açmıştı. İkinci Dünya Savaşı, birleşik Alman devletini ortadan kaldırarak ve bölgelerini dış kontrole açarak sorunu çözmüş gibi görünüyordu.
Bu nedenle, 1990'ların başında ülkenin yeniden birleşmesi, Bonn'un daha büyük bir “reich” hırsına dair hatıraları hâlâ taze olan Batılı müttefiklerinde başlangıçta temkinli tepkilere yol açtı. Tarihin ironisi, yeniden birleşme konusunda en hevesli olanın Sovyet dönemi Moskova'sı olmasıdır. NATO'NUN GENİŞLEMESİ VE ALMANYA SORUNU
İlginç bir şekilde, Avrupa güvenliğindeki mevcut tehlikeli krizin kökleri bugüne kadar takip edilebilir. NATO'yu genişletme fikri, Almanya'nın birleşmesi durumunda bir takım garantiler sağlama bağlamında doğdu. ABD, Fransa, İngiltere, İtalya, Batı Almanya ve daha küçük komşuları, ABD liderliğindeki askeri blokta yeniden birleşmiş bir ülkeyi zaptetmenin kendi yoluna gitme arzularını caydıracağına inanıyorlardı.
Washington, Londra, Paris ve Bonn, Sovyetler Birliği'nin buna karşı çıkacağını düşündüler, ancak Kremlin alışılmadık bir yaklaşım benimsedi ve Almanya'nın NATO'da kalmasına itiraz etmedi. Ancak, bloğun yetki alanının eski Doğu Almanya topraklarına kadar genişletilmesinin diğer her şey için emsal teşkil ettiği ortaya çıktı. Ne de olsa, her devletin herhangi bir kurumda kendi üyeliğini seçme hakkı ilkesi ideolojik ve yasal çerçevede kutsal kılındı.
İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Almanlara dayatılan pasifizm, Almanya'nın (önce yalnızca Batı'nın, sonra tüm üyelerin) askeri blok içinde model bir müttefik olabileceğini ve olması gerektiğini, ancak öncü bir rol oynamayacağını ima ediyordu. Soğuk Savaş'tan sonra durum buydu. ALMANYA'NIN "ŞARTLAR DEĞİŞTİ" ÇIKIŞI
Şansölye Olaf Scholz'un Şubat 2022'de açıkladığı “şartlar değişti” tavrı yeni bir dönemin başlangıcını ima ederken, aynı zamanda savunma modernizasyonuna yönelik büyük yatırımlar sözü verildi. Bununla birlikte, özellikle Doğu Avrupa olmak üzere genel bir coşku zemininde, Berlin yavaş bir tempo tuttu. Müttefikleri homurdandı, ancak çoğu bir noktaya kadar gerilime yol açmamak için oldukça temkinli davranmaya çalıştı. Bununla birlikte, sonbahardan bu yana, özellikle Washington ve Londra'da (Varşova'da hiçbir zaman böyle bir sınırlama yoktu), ama aynı zamanda daha geniş çapta, tüm sınırlamalar kaldırılmış gibi görünüyor: Rusya'yı askeri olarak yenme hedefi, doğrudan ve her düzeyde dile getirildi.
Burada Almanya, tank planının somut tezahürü sayılan çok önemli bir seçimle karşı karşıya kaldı. Batı bloğunda hakim olan ruh hali göz önüne alındığında, Berlin'in Leopard tanklarının transferine karşı çıkılamayacağı hemen belli oldu. Sıkıntı, muhtemelen Almanya'nın kararının çatışmaya katılımını niteliksel olarak artıracağının ve daha fazla silahlanmanın yolunu açacağının fark edilmesiydi. Temas grubunun Rammstein'daki bir sonraki toplantısı şimdiden "nafile" olarak nitelendirildi. Kiev'e gönderilen teçhizat ne kadar gelişmişse, kuvvetlerinin artık askeri teçhizatı koruyamayacak olması o kadar muhtemeldir.
Almanya'nın birleşme şartlarından mevcut krizin ön şartlarına uzanan düz çizgiyi hatırlarsak, sonuç paradoksaldır.
33 yıl önce NATO'da, Alman savaşçılığının yeniden canlanmasına kesin gözüyle bakılıyordu.
Bununla birlikte, NATO'ya üyelik, Berlin'in askeri bir çatışmaya artan şekilde dahil olmasının ana nedenidir. Batı açısından bir tehlike yok çünkü Almanya kendi inisiyatifiyle hareket etmiyor ve genel gidişata uyuyor. Yalnız bu teorik anlamdadır. POLONYA VE FRANSA'NIN DURUMU NE OLACAK?
Almanya'ya açıkça düşman olan Polonya ne olacak? Tarihsel kimliği büyük ölçüde Almanların yeniden silahlanmasından doğan sonuçların hikayeleriyle şekillendiği Fransa'dan bahsetmiyorum bile? Güçlü ve özgüvenli bir birlikten söz edebilir miyiz?
Artık kimse Ukrayna krizinin sonucunu tahmin etmeye cesaret edemiyor, çok fazla farklı durum var. Ancak, Avrupa güvenliğinin tüm yönleri üzerinde dönüştürücü etkisi inkar edilemez. Sürecin doğrudan katılımcıları farklı şekillerde ortaya çıkacak ve katılım ne kadar derin olursa, değişiklikler o kadar önemli olacaktır. Ve ABD, her zaman olduğu gibi, fiziksel mesafe avantajına ve maliyetlerin çoğunu müttefiklerine aktarma kabiliyetine sahipken, Moskova-Kiev-Varşova-Berlin-Paris hattında kritik değişiklikler görülmesi muhtemeldir. Ve bunların her birinin kendi stratejisi olacak.
1990 Şartı'nda adı geçen "yeni Avrupa"nın temellerini atanlardan artık hayatta kalan yok. Bu sonuçtan şaşıracaklarını söylemek doğru olur.
Kaynak: RT
Fyodor Lukyanov, Rusya Küresel İlişkiler Genel Yayın Yönetmeni, Dış ve Savunma Politikası Konseyi Başkanlığı başkanı
*Bu makalede yer alan görüş ve değerlendirmeler TİMETURK editoryasının yayın politikasını yansıtmayabilir.
