Kaynakçılık, Nijerya'da yaygın bir iş. Profesör kendi kaynak atölyesini açarak pek çok kişiyi, özellikle de meslektaşlarını şoke etti.

BBC'ye konuşan Ebu Bilal, "Profesör olmama rağmen kaynakçı olarak çalışmaktan utanmıyorum. Kaynakçılık yaparak daha çok para kazanıyorum." dedi.

50 yaşındaki profesör, Nijerya'nın en büyük ve en prestijli üniversitelerinden biri olan Ahmed Bella Üniversitesi'nin mühendislik fakültesinde araştırma öğrencilerine ders veriyor.

Üniversitede 18 yıl çalışan Ebu Bilal, fizik ve elektrik mühendisliği üzerine birçok kitap yayınladı.

Akademisyen arkadaşı Prof. Yusuf Cibril, meslektaşlarının bunu garip bulduğunu şöyle açıklıyor:

"Toplum bize birinin belirli roller için çok büyük olduğunu düşündürüyor, bu doğru değil. Onun yaptığı şey aşağılayıcı değil, övgüye değer ve umarım başkaları da ondan ders alır."

Prof. Ebu Bilal, insanların, özellikle de mezunların, geçimlerini nasıl sağlayacakları konusunda daha açık fikirli olmaları gerektiği konusunda şöyle diyor:

"Eğitim insanı bu tür işler yapmaktan alıkoymamalı, yüksek meslek sahibi insanların böyle bir işi aşağılayıcı bulması beni şaşırtıyor."

Stutern'in Nijerya Mezunları Raporu'na göre, Afrika'nın en kalabalık ülkesi olan Nijerya'da üniversite mezunlarının %40'ından fazlası iş bulamıyor.

Profesör, yaklaşık yirmi yıl önce Zaria'da minik bir atölye açtı. Profesörlüğe terfi ettirildikten bir yıl sonra, 2022'de, üniversite şehrinde bol miktarda iş bulduktan sonra daha büyük bir binaya taşındı.

Bu gelişme onun daha fazla ekipman satın almasına ve daha büyük işler üstlenmesine imkan tanıdı; artık müşteriler ondan metal kapı ve pencere çerçeveleri gibi şeyler yapmasını istedi.

"Ne kadar küçük olursa olsun her işi topluyorum, tek kapı bile olsa para kazanmak için memnuniyetle kaynakçılık yapacağım" diyen profesör, çocukluğundan beri radyo gibi elektrikli aletleri parçalara ayırıp bir araya getirmeyi sevdiğini, bunun onu cezbettiğini söylüyor.

Profesör, "Maalesef buradaki mühendisliğin daha çok teorik temelli olduğunu görünce kendimi ifade edebileceğim bir yere ihtiyacım olduğunu anladım. Bu arzu, bir kaynak atölyesi açmamla doruğa ulaştı." diyor.

Atölye, aynı zamanda ona mali açıdan da kazanç sağladı.

Nijerya'daki akademisyenlerin çoğu ayda 350.000 naira (390 dolar) ila 500.000 naira (555 dolar) arasında değişen miktarda mütevazı maaşlarla uzun süredir mücadele verirken, zam almak için hükümetle sık sık uzun süren kavgalar yaşanıyor.

Prof. Ebu Bilal, kaynak işinin kendisine daha fazla özgüven kazandırdığını, hatta daha güvenilir bir araba, Mercedes satın alabildiğini söylüyor.

Ebu Bilal, "2022'de üniversite hocaları sekiz ay boyunca greve gittiğinde ve bize maaş ödenmediğinde, bu iş nedeniyle her zaman param oldu ve hatta birkaç meslektaşım çırak olmak için bana geldi." diyor.

Başka insanlara da kendisinin yaptığı türden işleri üstlenmeleri konusunda ilham vermeyi ümit eden profesör, atölyede yaşları 12 ile 20 arasında değişen 10 çırak çalıştırıyor.

Öğrenciler de gün içinde üniversitede olmadığı zamanlarda atölyeyle ilgileniyor.

Çıraklık genellikle bir yıl kadar sürüyor. Daha sonra gerekli becerilere sahip olduklarında gidip kendi işlerini kurabiliyorlar.

18 yaşındaki Cibril Adem, "Atölyede o kadar çok şey öğrendim ki artık birçok parçayı birbirine kaynatabiliyorum. Çırak olarak bize her ay 10.000 naira (11 dolar) ve günlük yemek masrafını veriyor."

Akademisyen aynı zamanda beş çocuğunun akademik züppelere dönüşmemesi konusunda da kararlı:
"Nasıl yapıldığını görmeleri için onları hafta sonları buraya getiriyorum. Öğrenmelerini istiyorum ki bir gün yapabilsinler."

Profesör Ebu Bilal, her iki cephede de öğretmenlik rolünü üstlenebildiğini, "bilgi aktarmayı sevdiğini" söylüyor.

BBC