Kaçan Rus askeri Pavel Filatyev, 12 Ocak'ta Paris'te.

Kendi kendime artık bunun bir parçası olamayacağımı söyledim.

Şubat 2022'de başlayan Ukrayna işgaline katılan Rus askeri Pavel Filatyev , Paris'in merkezindeki şirin bir otelin bahçesinde arka arkaya sigara içiyor. 34 yaşındaki eski paraşütçü, savaşın ilk günlerinde yaşadığı karmaşayı anlatıyor.

Başından beri kafasında şüpheler birikmiş. Kendine yeter artık dediği anı hatırlıyor.

“Psikolojik olarak en zor şey, o savaşın yararsız olduğunu fark etmekti. Mümkün olan en aptalca karardı. Ukrayna için felaketti ve Rusya için de iyi bir şey getirmeyecek.”

Filatyev kendisine asker kaçağı denilmesinden hoşlanmıyor. Görevini bir gecede bırakmadığını söylüyor. Nisan 2022'de - çatışmadan iki ay sonra - gözüne bir top mermisi isabet etmesiyle savaş alanından tahliye edilmiş.

İyileştikten sonra yeniden katılmamaya karar vermiş - düşüncelerini bağımsız bir Rus web sitesinde yazmaya başlamış. Sonunda, bir Rus STK'sı olan Yeni Muhalifler Vakfı'nın yardımıyla Ağustos ayında ülkesinden kaçmış. Kendisini, tarihsel olarak Rus sürgünler için güvenli bir sığınak olarak bilinen Fransa'da bulmuş ve şimdi kendisine siyasi mülteci statüsü verilmesini bekliyor. Rusya'ya dönerse 15 yıla kadar hapis cezasına çarptırılabileceğini söylüyor.

Çavuş Filatyev, “Rusya ve Ukrayna'daki çoğu insan gibi ben de bir savaşın mümkün olduğuna inanmadım” diyor. İlk kitabı Zov, yakın bir zamanda Rusça'dan çevrildi ve Avrupa'da yayınlandı. Zov, ülkenin askeri araçlarının üzerine yazılan harflere atıfta bulunarak Rusça'da “çağrı” anlamına geliyor.

Rusya'nın 56. Hava Taarruz Tugayı'nda eski bir paraşütçü olan Filatyev, tüm bunların nasıl sona ereceği sorulduğunda açık sözlü: "Putin yarın ölürse savaş biter, çünkü savaşı devam ettiren odur."

İngilizce, Fransızca, İspanyolca, Almanca ve diğer dillere çevrilmiş olan Zov , Rusya'nın Ukrayna'yı işgalinin birinci şahıs anlatımıyla yazılmış ilk tarihçesi. Kitabın üslubu akıcı, hızlı ve tempolu.
Yazar, bir askerin oğludur. Gençliğinde orduya katılıp ayrıldıktan ve 10 yılını başka işlere adadıktan sonra, pandemiden sonra tekrar askere gitmiş.

Bir tercümanın yardımıyla EL PAÍS'e “Bir savaşın başlayacağını bilmiyordum” diye açıklıyor. “Kendimi savaş sahnesinde bulduğumda ilk başta biraz kayboldum çünkü gerçekten hiçbir bilgiye sahip değildim. Olaylar başladığında, füzeler uçuşmaya başladığında, bunun gerçek bir savaş olacağını gördük.”

“Her savaşta kaos ve düzensizlik vardır. Bu kaçınılmaz. Ve savaşan taraflar düzen getirmeye çalışıyor. Devlet ve ordu ne kadar iyi organize olursa, kaos o kadar az olur. Ancak Rusya ve ordu içindeki düzensizlik düzeyi göz önüne alındığında, kaos düzeyi sınırları aştı” diyor.

Filatyev kitabında Ukraynalı nüfusla olan etkileşimlerini şöyle anlatıyor : “Köyden son hızla geçerken -bir çember oluşturan şaşkın amcaların dışında- yola yaklaşan ve bizi haç işaretiyle karşılayan birkaç yaşlı adam gördüm. İçimde belirsiz bir his vardı: Bizi cehenneme mi gönderiyorlar, yoksa bizi kutsuyorlar mı belli değildi.”

Nehir şehri Herson'da yağma sahnelerine tanık olur .

“Roma'nın barbarlar tarafından yağmalanmasını tasvir eden tabloları hiç gördünüz mü? Limanda neler olup bittiğinin en iyi örneği onlardır. Herkes bitkindi ve vahşi görünüyordu. İnsanlar yiyecek, su, duş, yatak bulmak için binalarda dolaşıyorlardı. Bazıları bilgisayarları ve buldukları diğer değerli eşyaları almaya başladı. Ben bir istisna değildim: Hasarlı bir karavanda bulduğum şapkayı yanıma aldım çünkü kar maskem hiç ısınmamıştı. Ama elektrikli ev aletlerinin çalındığını görünce, günlerce dışarıda yaşadıktan sonra diğerleri kadar vahşi olan ben bile utandım.”
Savaş suçlarına tanık olup olmadığı sorulduğunda karamsarlaşıyor.

“Yinelenen sorun koordinasyon eksikliğiydi. Bir binanın çatısında silahlı insanlar gördüğümüzde, içeride sivil olup olmadığına bakmadan ateş etmemiz emredilebilirdi. Aynı şey hava bombardımanları için de geçerli.”

“Bence bu sivil ölümlerine neden olmuş olmalı. Bu bir tür suç ihmalidir. Ama savaş esirlerinin veya sivillerin yargısız infazlarına tanık olup olmadığımı öğrenmek istiyorsanız, bunu çevremde hiç görmedim veya duymadım.

Filatyev sözlerini dikkatle ölçüyor. Rusya'nın Ukrayna'da suç işlediğini inkar etmiyor, ancak EL PAÍS'e bu suçlara hiç tanık olmadığına dair güvence veriyor.

Filatyev'in kitabın haklarını Yeni Muhalifler Vakfı'na ve Ukrayna için bir fona devretmek için bir sözleşme imzaladığını açıklıyor. Beklenmedik bir şekilde, eski askerin sözleşmeyi bir Fransız mahkemesi önünde baskı altında imzaladığını iddia ederek kınadığını iddia ediyor.

Zov'un teşekkürlerinde adı geçen yayıncı Osechkin, Filatyev'in sadece daha fazla para kazanmak istediğini öne sürüyor. Sonra, herhangi bir kanıt sunmadan daha ciddi bir şeyden bahsediyor: eski askerin annesi Rusya'da yaşadığı için, ülkenin gizli polisinin ona Yeni Muhalifler Vakfı'ndan ayrılması için şantaj yapmış olabileceği olasılığı.

Osechkin, "Edebiyat temsilcisine bir mektup gönderdim" diyor, "ona kitabın haklarının satışını durdurmasını ve tüm hikayeyi kontrol etmesini, tüm gerçekleri öğrenmesini söyledim."
Filatyev kendisini eski müttefikinin kurbanı olarak görüyor. "Bu gerçekten bir tartışma değil. Beni kullanma, dolandırma girişimi olarak görüyorum” diyor röportajda. Ayrıca kitaptan elde edilen geliri bağışlayacağı iddia edilen fonun güvenilirliğini de sorgulanıyor.

"Kitabımı ve şahsımı itibarsızlaştırmaya çalışıyorlar," diye bitiriyor sözlerini. "Bu insanlar hikayemi okudular mı bilmiyorum."