ÇİRKİN MASALLAR (Favolacce-Bad Tales)

İtalyan yapımı ‘Çirkin Masallar' son Berlinale'de en iyi senaryo ödülü kazanarak dikkat çekti. Bir masal anlatımı gibi yola çıkıp, gittikçe sarsıcı finale ilerleyen bir film... Roma'nın yaz sıcağının buram buram hissedildiği bir banliyösünde, farklı ailelerin hayatlarına giriyoruz. Hali vakti yerinde olan Placido ailesi, iki çocuğu Dennis ve Alessia, pizzacıda garsonluk yapan Amerio Guerrini ve hiç konuşmayan oğlu Geremia, olayların merkezinde kalan karakterler. Çocuklarının okuldaki pekiyi notlarıyla övünen Placido ailesinin içine girildikçe sırlar, sırmalar dökülüyor. Şiddet eğilimli baba, kafası karışık çalışkan çocuklar, ortada kalmış anne... Her şeyi suskunlukla gözlemleyen Geremia'nın bulduğu, muhtemelen bir kız çocuğuna ait bir anı defterinde yazılanlar karşımıza geliyor. Geremia ise onca yoksulluk içinde babasının istediği sert adam olmaya çabalayan, ezik bir çocuk. Gazetelerdeki üçüncü sayfa haberlerine konu olabilecek olayların geçtiği, bu sessiz sakin banliyö, ikiyüzlü ahlakın gösteri sahnesi... Dört dörtlük aile portrelerinin arkası şiddet, ahlaksızlık, yalnızlık ve toleranssızlık dolu.

İtalyan D'Innocenza Kardeşler'in yazıp yönettiği film, kendi ülkesinde ve çeşitli festivallerde birçok ödülle taçlandırıldı. Haneke, Lanthimos, Lynch, Seidel temalarına yakın duran, kötülüğün büyüleyici, masalsı bir anlatımla süslendiği bir film. Yakın plan çekimlerin hâkim olduğu uzun sekanslar, seyirciyi beklenmedik sonuçlara taşıyor.