İngiltere'deki Cardiff Üniversitesi'nde uluslararası ilişkiler ve siyaset alanında öğretim görevlisi olan Emel Saad İsrail-Hizbullah arasındaki çatışmaları değerlendirdi.
Saad'ın konuyla ilgili yorumu şöyle:
İsrail'in rasyonelliğine kesin gözüyle bakamayız ve bence her zaman irrasyonel bir karar verilmesi ve ABD'yi daha geniş bir savaşa sürüklemeye çalışması olasılığı var, çünkü Hizbullah'ı vurmak ve topyekün savaşı riske atmak istiyorsa bunu yapmak zorunda kalacaktır, aslında ABD'nin askeri desteğine ihtiyacı olacaktır. Yani böyle bir ihtimal her zaman olabilir.
İsrail ne zaman Bekaa'ya saldırsa, Hizbullah da karşılık olarak Golan'a saldırıyor.
Yani Bekaa'nın vurulmamış bazı kısımları olabilir. Tamamen başka bir bölge de olabilir. Bunu gerçekten bilmiyorum. Ama Beyrut'un vurulacağını sanmıyorum, eğer (İsrail'in) bir savaş riskine girmek istemediğini varsayarsak, Beyrut'a yaklaşacaklarını sanmıyorum.
Fakat yine de burada İsrail'in ne derece rasyonel davrandığını öngörmek son derece zor, zira esasında sadece rasyonel olmamakla kalmayabilir, aynı zamanda son derece aptalca davranabilir ve Beyrut'u vurursa Hizbullah'ın askeri bir hedef olması halinde bunu absorbe edeceğini düşünebilir.
Bir kara saldırısı düzenleyebileceğini sanmıyorum, kesinlikle o büyüklükte bir saldırı değil. Ve İsrail tamamen saldırgan bir pozisyonda olmayacaktır. İsrail, aynı zamanda savunma pozisyonunda da olacaktır zira Hizbullah İsrail içlerine de sızacak ve saldırılarda bulunacaktır. Dolayısıyla, savaşın genel stratejisi açısından çok farklı görünecek, Hizbullah açısından saldırgan bir savunma olacak. Sadece savunma olmayacak.
İkinci olarak, Hizbullah'ın artık tamamen konvansiyonelleştiği hakikati, artık hibrit bir güç bile değil. Burada askeri uzmanlarla konuştum ve ne düşündüklerini ben de merak ediyorum. Hizbullah gerilladan konvansiyonel orduya uzanan yelpazenin neresinde?
2006'daki gibi ortada bir yerde mi? "Hayır, aslında şu anda tam teşekküllü bir konvansiyonel güç. Ama tabii ki düzensiz silahlı kuvvetlerin bu tür yeteneklerine sahip. Bunları hala koruyor ve bu deneyime sahip".
Yani burada 100 binin üzerinde savaşçısı, bu sayının çok üzerinde, 150 binin üzerinde füze ve roketi olan çok daha sofistike bir askeri teşkilatlanmadan bahsediyoruz. Biliyorsunuz, 2006 yılında Hizbullah'ın sadece birkaç bin savaşçısı, çok daha az roketi, çok daha az sofistike füze ve roketleri vardı.
Temelde İran'ın sahip olduğu her şeye, İran'ın sahip olduğu tüm silahlara Hizbullah'ın da sahip olduğundan emin olabilirsiniz. Bildiğimiz bu. Hizbullah'ın kendi ürettiği şeyler bir yana, örneğin drone teknolojisi, artık kendi drone'larını üretiyorlar. Yani burada 2006'dakinden çok daha farklı bir askeri varlıktan bahsediyoruz.
Ve yine taktikler sadece savunmaya yönelik olmayacak. Saldırgan da olacaklar. Direniş Ekseni'nde savaşa katılmak için can atan ve Husiler (Yemen'deki) gibi yüz binlerce savaşçıyı Lübnan'a gönderme niyetlerini ilan eden diğer aktörleri hesaba katmıyorum bile.
Edindiğim tüm bilgilere göre bu durum İsrail devletinin çözülmesine yol açacaktır. Burada İsrail için 2006'daki gibi bir yenilgiden bahsetmiyoruz. Bu öyle bir yenilgi olur ki, aslında onun sonunu getirir.
Bu nedenle 'büyük savaştan' bahsettiğimizde, ki bu bir 'olur mu olmaz mı' meselesi değil, 'ne zaman' meselesidir, bu savaş gerçekleştiğinde, ki bu kaçınılmazdır, (Hizbullah) her zaman bunun bölgenin çehresini değiştirecek bir savaş olacağını söylemişti.
Yani burada kesinlikle Lübnan'ın büyük bir kısmının yıkımına yol açacak bir senaryodan bahsediyoruz; kimse bunu göz ardı etmiyor ya da küçümsemiyor. Fakat aynı zamanda İsrail'in de yıkımına yol açacak ve Lübnan'ın maddi anlamda yıkımına yol açacak olsa da, bu yıkım İsrail veya Siyonist rejimin çözülmesine yol açacağı gibi Lübnan devletinin çözülmesine yol açmayacaktır. Bence bu da bakış açılarından biri.
Kaynak: YDH