Merkezi Srinagar'daki Keşmir'in Mazlum Sesleri Yasal Forumundan yapılan açıklamada, Pakistan'ın bu konuyu Birleşmiş Milletler (BM) mahkemesine götürülmesinde önemli rol oynayabileceği önerisi, Gambiya'nın eski Başyargıcı Ali Navaz Chovhan tarafından yapıldı.
Önerinin, forumun İslamabad'da organize ettiği "Keşmir Anlaşmazlığıyla İlgili Dava" münazarasında gündeme getirildiği, 2014-2015 yıllarında Gambiya Başyargıcı olan Chovhan'ın "Gambiya, insan hakları ihlalleri çerçevesinde UAD'ye başvurabiliyorsa, Pakistan neden başvurmasın?" ifadesini kullandığı belirtildi.
Münazarada merkezi İslamabad'da bulunan Politika Çalışmaları Enstitüsü Başkanı Halid Rahman da Pakistan'ın Keşmir konusunda politikalarını geliştirmesi ve geri adım atmaması gerektiğini söyledi.
Gambiya, İslam İşbirliği Teşkilatı (İİT) adına, 11 Kasım 2019'da Arakanlı Müslümanlara yönelik soykırımın soruşturulması için UAD'ye başvurmuştu. UAD, 23 Ocak'ta Myanmar'daki Arakanlı Müslümanlara yönelik soykırımın engellenmesi için gerekli tedbirlerin alınmasına hükmetmişti.
HİNDİSTAN, KEŞMİR'İN STATÜSÜNÜ DEĞİŞTİRDİ
Hindistan, anayasanın yarım asırdan uzun süredir Cammu Keşmir'e ayrıcalık tanıyan 370'inci maddesini 5 Ağustos 2019'da iptal ederek bölgenin özel statülü yapısını ortadan kaldırmış ve eyaleti ikiye bölmüştü.
Eyalet, 31 Ekim 2019'da resmi olarak merkeze bağlı Cammu Keşmir ve Ladakh "Birlik Toprağı" statüsünde iki bölgeye ayrılmıştı.
Kararın ardından Hint güvenlik güçleri, Cammu Keşmir'de asayiş operasyonlarını ve halk üzerindeki baskıları yoğunlaştırmış; sokağa çıkma yasağının yanı sıra internet, telefon ve ulaşım kısıtlamaları getirilmiş, bölgedeki yerel partilerin yöneticileri ve üyeleri gözaltına alınmıştı.
İnternete getirilen kısıtlama, medya faaliyetlerini de etkilemiş ve Srinagar'dan yayım yapan çoğu gazete Cammu Keşmir'in özel statüsünün kaldırıldığı 5 Ağustos 2019'dan sonra baskılarını güncelleyememişti.
İngiltere'den bağımsızlığın kazanıldığı 1947'den bu yana Cammu Keşmir, kendi yasalarını çıkarabilen ayrıcalıklı konumdaydı. Bu özel statü, yabancıların bölgeye yerleşmesine ve mülk edinmesine izin vermeyen vatandaşlık yasasını da içeriyordu.
