2022 Ramazan bayramı tatili 9 gün mü? Ramazan Bayramı tatili kaç gün olacak? İslam'ın şartlarından biri olan "oruç tutmak" ibadetini yerine getirmek isteyen milyonlarca Müslüman Ramazan ayının gelmesini dört gözle bekliyordu. Mübarek ramazan ayında oruç tutmaya 2 Nisan'da başlayacağız. Koronavirüs kısıtlamaları olmadan bayram tatilini planını yapan vatandaşlar da Ramazan Bayramı tatilinin 9 gün olup olmayacağını şimdiden araştırmaya başladı. Peki ramazan bayramı tatili 9 gün olur mu?
2022 yılının Ramazan ayına sayılı günler kala vatandaşlar şimiden bayram tatili planları yapmaya başladı. Ramazanın ilk sahuruna 1 Nisan'ı 2 Nisan'a bağlayan gece kalkılacak. Milyonlarca Müslüman 2022 Ramazan ayının ilk iftarını 2 Nisan Cumartesi günü yapacak. Bir ay sonra da yani 2 Mayıs Pazartesi günü ise Ramazan Bayramı'nın 1. günü olacak.
2022 Ramazan bayramı tatili 9 gün mü?
Ramazan bayramının birinci günü 2 Mayıs Pazartesi günü olacak. 4 Mayıs Perşembe günü de ramzan bayramı bitmiş olacak. Perşembe ve Cuma günleri kamu kurumları için resmi tatil sayılarak Ramazan bayramı tatilinin 9 güne çıkma olasılığı tazeliğini koruyor. İlerleyen günlerde konuya ilişkin resmi açıklama gelecektir.
Ramazan Bayramı tatili kaç gün olacak?
Cumartesi ve Pazar günü ile birlikte ramazan bayramı tatili 5 gün olacak. Perşembe ve Cuma günleri de tatil edilirse sonradan gelen cumartesi ve pazar günü ile birlikte kurban bayramı tatili 9 güne çıkabilir.
Ramazan bayramı ne zaman?
Ramazan Bayramı Arifesi- 1 Mayıs 2022 Pazar
Ramazan Bayramı 1. Gün- 2 Mayıs 2022 Pazartesi
Ramazan Bayramı 2. Gün- 3 Mayıs 2022 Salı
Ramazan Bayramı 3. Gün- 4 Mayıs 2022 Çarşamba
Uçakla seyahat eden oruçlu kişi iftarını nereye göre yapar?
Seyahate çıkan kişilerin, imsak ve iftarları o anda bulundukları yere göre yapmaları gerekir. Uçakla seyahat eden oruçlu kişiler de, uçuş esnasında uçağın üzerinde bulunduğu yere göre imsak ve iftar yapmalıdırlar. Ancak çok hızlı uçaklarla kıtalar arası yolculuk yapılması durumunda, imsak ile iftar arasında süre, anormal ölçüde kısa veya uzun olabilmektedir. Bu durumda, yolculuk yapacak kişi orucunu kazaya bırakabilir. Ancak oruca başlamış ise, bir takdir yaparak (mesela oruç tutmaya başladığı yerin akşam vaktinde) iftar edebilir.
Çalışanların iş verimini düşürmesi endişesiyle oruç tutmamaları caiz midir?
Ramazan orucu, ergenlik çağına ulaşmış ve akıl sağlığı yerinde her müslümana farzdır. Mazeretsiz olarak oruç tutmayanlar büyük günah işlemiş olurlar. Zira Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurmuştur: “Bir kimse, Allah'ın tanıdığı bir ruhsat olmadan, Ramazan'da bir gün orucunu tutmazsa, bütün yılın orucu bile o günün yerini tutmaz.” (Ebû Dâvûd, Savm, 38; bkz. Buhârî, Savm, 29)
Ailesinin rızkını temin etmek için ağır işlerde çalışmak zorunda olup da, oruç tutmaları sağlığına zarar verenlerin o günlerde oruç tutmayıp daha sonra kaza edebilecekleri, kaza etme imkânlarının olmaması durumunda ise her gün için bir fidye vermeleri şeklinde görüşler vardır (İbn Âbidîn, Reddü'l-muhtâr, III, 401). Ancak çok ağır olmayan günlük işlerde çalışmak orucu terk için özür sayılmaz. Kur'an-ı Kerim'de şöyle buyurulur: “Öyle erkekler vardır ki, onları ne bir ticaret, ne bir alışveriş, Allah'ı anmaktan, namazı dosdoğru kılmaktan ve zekât vermekten alıkoyamaz. Onlar, dehşetinden kalplerin ve gözlerin ters döneceği günden korkarlar.” (Nûr, 24/37).
Kadınlar gebelik dönemlerinde oruç tutabilirler mi?
Ramazan orucunu tutmamak için geçerli mazeretlerden biri de gebelik veya çocuk emzirmektir. Gebe veya emzikli olan kadınlar, kendilerine yahut çocuklarına bir zarar gelmesinden korkmaları hâlinde oruç tutmayabilirler. Bunlar bir yönüyle hasta hükmünde oldukları gibi, onlara bu ruhsatı tanıyan hadisler de bulunmaktadır (Nesâî, Sıyâm, 51, 62; İbn Mâce, Sıyâm, 12).
Kendisi dayanabilecek ve çocuk da etkilenmeyecek ise gebe ve çocuk emziren kadın oruç tutabilir. Bu konuda alanında uzman bir hekime danışılması uygun olur. Hamilelik ve çocuk emzirme gibi meşru sebeplerle oruç tutamayan kadınlar, tutamadıkları bu oruçlarını şartların elverişli olduğu başka zamanlarda kaza ederler (Merğînânî, el-Hidâye, II, 269).
