Kız ve erkek çocuklarda çocukluk dönemi sona erince ergenlik dönemi başlar. Ergenlik dönemi yetişkinliğin ilk adımıdır. Kız çocukları için 7-14 yaş aralığı, erkek çocukları için ise 10-16 yaş aralığı ergenlik dönemi olarak tanımlanır. Bireyleri hayata bakışları ergenlik döneminde şekil almaya başlar. Erkek çocukları babalarını rol model alır, kız çocukları ise annelerini.
Ergenlik döneminde iki cinsiyet de fiziksel ve ruhsal değişimler yaşar. Yaşanılan fiziksel değişimden dolayı çocuklarda utanma ve çekingenlik oluşur. Bu durum içe kapanmayı da beraberinde getirebilir. Ergenlikteki gençler çevresine karşı müthiş bir merak duyarlar. Bu da öngörüsüz hareket etmelerine neden olur. Gerçeklikten koparlar ve hayal dünyasında yaşarlar. Bu hayaller kimi zaman gelecek planlarıdır, kimi zaman insanlar üzerine düşünceler... Bu dönemde ergenler karşı cinse ilgi duymaya başlar, duygusal olarak da büyük çöküntüler yaşayabilir.
Bazı ergenlik dönemindeki gençlerde aileye karşı sözel ve fiziksel şiddet kullanma veya tehditkar konuşmalar maalesef görülebiliyor. Ergen, ailenin onaylamadığı bir arkadaş çevresi edinebiliyor ve bu arkadaş çevresine uyum sağlamak adına uyuşturucu veya uyarıcı maddeler kullanabiliyor. Arkadaş çevresine kabul edilebilmek için yapılan uygunsuz davranışlar yüzünden gençte özgüven problemleri oluşabiliyor.
Tüm bu ergenlikte görülen belirtiler şizofreni hastalığının da habercisi olabiliyor. Erken dönem şizofreni hastalığında tıpkı ergenlikteki gibi içe kapanma, az iletişim kurma, kontrolsüz ve alışılmadık davranışlar, aşırı hareketlilik, konuşmada ve düşüncede bağlantısızlık, akademik başarıda düşüş, gerçek dışı düşünceler, halüsinasyonlar, şüphecilik, alınganlık, arkadaş ilişkilerinde zorluklar, saldırganlık, öfke kontrolsüzlüğü, donup kalma gibi belirtiler görülebilir. Gecikmiş müdahale veya yanlış tanının önüne geçilebilmesi için iyi bir klinik değerlendirme şarttır. Şizofreninin erkenden fark edilip tanının konulması tedavi şansını arttıracaktır. Bu yüzden çocuğunuzdan şüpheleniyorsanız mutlaka hastanelerin ilgili bölümlerine başvurun ve ruhsal hastalıkların tanısı, kişiyle yapılan görüşmeler, gözlemler, aileden alınan bilgiler, uygulanan klinik testler yardımıyla çocuğunuza teşhis konulmasını sağlayın.
