TİMETURK BLOG | Dr.M.Eyyüp
Hayırlı Ramazan'lar. Ramazan'ı şerifiniz mübarek olsun. Hoş geldi safa geldi.Daha iki hafta önce kim kazanır yüzde kaç oy alır hesapları yaparken şimdi kim kimle koalisyon tartışmaları yapıyoruz. Nasılsa her şey güllük gülistanlık. Onbir ayın sultanı Ramazan da geldi. Sahurlar bin bir çeşit ile eda edilir. İftar için özel menümüz de hazır. Ahmet beyleri ve karşı komşuyu da iftara davet edip birkaç da Ramazan mesajı gönderdik mi? Tamam! Unutmadan, sosyal medya hesaplarını da eksik bırakmamak lazım.
Neyse bu arada hayırlı iftarlar sıcak pide televizyonda, Ramazan programı sıcak çorba iftariyelik Tatlısı tuzlusu konu komşu akraba.
İçimiz rahat akşam namazı teravih sahur. Hayırlı Ramazan'lar
İslam Dünya'sı kendi coğrafyasında muhacir. Arakan'dan Akdeniz'e. Onlar uzakta onların hali içimizi yakıyor yanımızda olsalardı ekmeğimizi paylaşır soframızı açardık onlara ama uzaktalar.
Ey toprak üstündeki ölüler! Ramazan ayının ilk günü sizler sahurda ne yiyeceğinizin hesabını yaparken Akçakale de tel örgülerin ardında, sınırın sıfır noktasında Ramazan'ı karşılayanlar var. Neden mi? Söyleyeyim. 80-90 Kişilik gurupla alakalı resmi yazılar yazılmış görüş bekleniyormuş. 1 metre yolun 3 günde aşılması ve bir dünya görüş yazısı bürokrasi dedikleri bu olsa gerek. Dedenize bürokrasi dediğiniz insanlıktan nasibini almamış diye. Tel örgülerin ardında iki yaşlı kadın vardı. 60-65 yaşlarında genel durumları kötü birinin yürümeye takati yok, diğerinin de koltuk altına girip getiriyorlar bakayım diye. Yanındaki elini tutuyor avucundakini göstererek annem diyor. Babalar kucaklarındaki çocukları havaya kaldırıp bana uzatıyorlar. Çocuklar güneş altında bitkin düşmüş bir kaçının genel durumu iyi değil. O sırada tel örgülerin ardından yanıma orta yaşlı biri yaklaştı çocuk uzmanıymış. Çocukları göstererek hasta olduklarını ateş düşürücü şuruba ihtiyacı olduğunu söyledi. Kendisini Türkiye tarafından almam veya başka birşey değil ihtiyaç sahibiyken bile başkasının ihtiyacını görme isteği beni duygulandırdı.
En azından yaşlı iki kadını içeri alınıp tedavilerinin gerçekleşmesi için 4 saatten fazla uğraştım ama nafile sebep mi. İnsanlıktan nasibini almamış demokrasi.
Sabah ateş düşürücü, küçük bir çocuğun iltihaptan şişip kapanmış gözü için krem ve diğer ilaçlar ile sınır kapısına gittim. Belki görüş gelmiş de içeri almışlardır diye. Gümrük Kapısı'ndaki görevliye tel örgülerin ardında duranlar alıntımı diye sorduğumda adamın onların varlığından bile haberdar olmadığını öğreniyorum.
Akçakale TIR garajındayız. Her tarafta ayrı bir trajedi. Dışarda sıcaklık 39 derece millet duvar diplerine gerdiği tentelerin altında çoluk çocuk demeden yaşam mücadelesi veriyor. Kronik hastalığı olanlar var ilaçlarını bırakıp kaçmış. Kucağında yaşını doldurmamış çocuklar var. Koltuk değnekliler vs... Bunlar savaşa taraf olmayıp en çok acı çeken kesim.
Bir sistematik olmadan gıda yardımı dağıtımları oluyor. Bay, bayan çocuk herkes aynı tuvaleti kullanıyor.
Neyse iftar vakti yaklaştı. Fazla enerji harcamadan iftarı huşu içinde eda etmek lazım. Bahsettiğim yaşlı teyze, hasta çocuk ve iyiliksever doktor mu? ama onlar tel örgülerin ardında.
Sonuç mu?
Herkes bir adım öne çıksın!
Unutmayın! Cehennem daha sıcak