İslam dininin ana kaynağı olan Kur'an-ı Kerim, Hz.Muhammed (sav) 40 yaşındayken Mekke'de inmeye başlamıştır. Cebrail peygamber Hz.Muhammed'e Nur dağının Hira mağarasında ayetleri ilk ayetleri ezberletmiştir. İlk olarak Alak suresinin ilk 5 ayetinin inmesiyle başlayan Kur'an-ı Kerim'in ilk ayeti de İkra yani Oku'dur. Yüzyıllardır tüm müslümanların hayatlarının her anını dizayn etmek için kullandıkları bu yegane kaynak, hiç tahrif olmadan günümüze kadar ulaşmıştır.
Hz.Muhammed (sav)'in peygamber olmasıyla 610 yılında inmeye başlayan ve 13 yıl Mekke'de 10 yıl da Medine'de inen Kur'an ayetleri 23 yılın sonunda tamamlanmıştır. Ramazan ayının Kadir gecesinde inmeye başlayan Kur'an ayetleri, sahabeler tarafından ezberlenerek daha sonra dört halife döneminde kitaplaştırılarak çoğaltılmıştır.
Kur'an'da birçok hüküm ve kıssa olduğu gibi belli isimlerde geçmektedir. Birçok müslüman doğan çocuklarına bu isimleri takmak istemektedirler. İşte bu isimler şöyledir;
ACAR : Cesur, becerikli
ACER: HZ.İsmail'in annesi
AFRA: Ayin 13.Gecesi, afra binti ubeyde; sahabe hanımlarından
AHSEN: Daha güzel, çok güzel, en güzel. Erkek ve kadın adı
AKAY: Dolunay
ALGAN: Fetheden , alan
ALYADUA: Gökyüzünün yakarışı
ARDA: 1. Hükümdar veya kumandan asası. 2. İşaret olarak yere dikilen çubuk. 3. Meriç ırmağının Edirne yöresindeki önemli bir kolu. 4. Uygur yazılarında geçen çok eski bir Türk adı. 5. Sonra gelen.
AYŞIL: Ay gibi ışıl ışıl
AZRA: Yine iffete tekabül eden, namuslu ve tertemiz kadın anlamındadır. Kirlerden arındırılmış, masum manasında.
BARAN: Yağmur
BELİNAY: Cennette peygamber çiceği
BENGİSU: Ebedilik, ölümsüzlük veren su
BEREN: 1. Güçlü, kuvvetli. 2. Akıllı
BERFİN: kardan yapılmış, tertemiz
BERRA:– Doğru sözlü, hayır işleyen kimse. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
BERRE: Manası temizleyicidir
BETUL: O'nun nefsani kirlenmelere karşın korunmuşluğunu, iffetli ve onuruna düşkün olduğunu anlamlandırır.
BÜŞRA: Mutluluk getiren haber
BUĞLEM: Cenneti müjdeleyen melek
BURAK: Hz. Muhammed'in Miraç'ta bindiği efsanevi ata verilen isim.
CEYLİN: Cennetin kapısı, cennete açılan kapı.
DALAN: Erkek. 1. Biçim, şekil. 2. İnce, narin, zarif.
DALYA: Kadın. – Yıldız çiçeği.
DİDAR: Kadın. 1. Yüz, çehre. 2. Görme, görüşme. 3. Görüş kuvveti. 4. Açık meydanda
DİREM: Erkek. 1. Akça, para. 2. Gümüş para
DUHA: 1. Kuşluk vakti. 2. Kur'an-ı Kerim'de 93. surenin ismi. -Kız ve erkek adı olarak kullanılır.
EBRAR: Er. 1. Hayır sahipleri. 2. İyiler, dindarlar, özü sözü doğru olanlar. Şeş Ebrar: Altı hayır sahibi, Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali, Hz. Hasan, Hz. Hüseyin.
ECHER: Ka. 1. Son derece güzel kadın. 2. Gündüz iyi görmeyen karmaşık gözlü.
ECİR: Er. 1. Bir iş ya da emek karşılığı verilen şey. 2. Sevap. 3. Aziz sevgili.
ECRİN: ALLAH'IN hediyesi anlamını taşımaktadır.
EFGAN: Er. – Figan, ağlayıp inleme, feryat.
EFSA: cennet ırmaklarından birinin adı, sihirbaz
ELYESA: Er. – Kur'an-ı Kerim'de adı geçen bir peygamber
EMİN: Er. 1. Korkusuz kimse. 2. Emniyette olan. 3. İnanan, güvenen. 4. İnanılır, güvenilir. 5. Şüpheye düşmeyen, kati olarak bilen. 6. Emanet olarak idare edilen dairelerin başı. – 7. (Hz. Muhammed (s.a.s) ve Cebrail'in adı.
EMİR: Er. 1. Bir kavmin, bir şehrin başı. 2. Büyük bir hanedana mensup kimse. 3. Peygamberimizin soyundan gelen. 4. Kumandan. 5. Abbasi devletinde başkomutan. 6. Osmanlı devletinde beylerbeyi ve Tanzimat'tan sonra sivil paşalığın ilk derecesi.
EMRE: Aşık, dost, Beylerbeyi, Büyük erkek kardeş.
ENER: (Tür.) Er. – En yiğit, en kahraman kişi
ENSAR: (Ar.) Er. 1. Yardımcılar, muavinler, müdafiler, koruyucular. 2. Medine'ye hicretle Mekkeli muhacirlere yardım eden, Medineli müslümanlara verilen ad. Kur'an-ı Kerim'de çok geçen kelimelerden birisidir. ERAY: Ay gibi parlak, temiz erkek.
ERÇİN: (Fars.) – Merdiven, basamak. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ERVA: (Ar.) Er. 1. Çok güzel genç. 2. Son derece cesur ve yiğit adam.
ERVA: Temiz ahlaklı kız
ESLEM: Allah'a teslim olmak anlamında canım.değerlendirebilirsin.(hem kız hem erkek için olabiliyor)
ESREFUNNISA: Kadınların en şereflisi, hanımların en onurlusu anlamına gelir.
EYÜB: (Ar.) Er. 1. Sabırlı. 2. Dönen, pişman olan, günahlarına tevbe eden demektir. Kur'an'da adı geçen peygamberlerden. Güzel sabır sahibi. Allah'ın imtihanına güzellikle sabredip mükafat ve ihsana ulaşmıştır. -Türk dil kuralı açısından “b/p” olarak okunur.
EZGÜ: (Tür.) – Makam, hava. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
EZRA: (Ar.) Ka. 1. Pek fasih, sözü düzgün adam. 2. Beyaz kulaklı siyah at.
EZRAK: (Ar.) – Mavi gözlü. Gök rengi saf ve temiz su. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
FERDA: Yarın, Gelecek, Ahiret
FERMA: (Fars.). 1. Emreden, buyuran. 2. Amir. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
FEYZAN: Çok bereketli, çok verimli
FÜSUN: (Ar.) Ka. – Büyü sihir. Şaşırtıcı güzelliğe sahip, hayret verici derecede güzel.
GİZEM: (Tür.) Ka. – Sır karşılığı olarak kullanılan uydurma bir kelime.
GONCA: (Fars.) Ka. 1. Henüz açılmamış gül, tomurcuk. 2. Sevgilinin ağzı.
GÖĞEM: (Tür.). – Halk dilinde yeşile çalan mor. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
GÜRHAN: (Tür.) Er. 1. Hanlar hanı. 2. Kara-Hitay prenslerine verilen unvan
GÜRKAN: (Tür.) Er. 1. Bol kan. Genç, taze, gelişmiş, serpilmiş.
HÜMA: (Ar.) Er. 1. Devlet kuşu. 2. Saadet, mutluluk
İCLAL: Kudretli büyüklük
İLTEBER: (Tür.) Er. – Eski Türklerde vali, kumandan anlamlarında unvan.
İREM: (Ar.) 1. Cennet bahçesi. 2. Ok veya kurşun atılan nişan tahtası. 3. Cenk denilen musiki aleti ve bunu icad edenin adı. 4. Ad kavmi zamanında, Şeddad tarafından cennete benzetilme amacıyla yapılan bahçe olup, Şam'da veya Yemen'de bulunduğu söylenir. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
İREM: Cennet
KAAN: (Tür.) Er. 1. Çin ve Moğol imparatorlarına verilen isim. 2. Hakan, hükümdar.
kadın adı olarak kullanılır
KANSU: (Tür.) Ka. 1. Çin'in kuzey batısında önemli bir sınır kenti. 2. Çin'de müslümanların en çok bulunduğu eyalet.
KARİN: (Ar.) Er.l. Yakın. 2. Nail olan. 3. Hısım komşu. 4. Mabeynci
KATRE: (Ar.) Ka. 1. Damla. Damlayan şey
KAYHAN: (Tür.) Er. – Sert, güçlü sesli okuyucu, kayayı bile delecek güçte sesi olan okuyucu.
KAYRA: Tanrı yardımı; Tanrı'dan ya da büyük bir kimseden Gelen iyilik, kayırma, yardım, destek
KAYRAL: (Tür.) Er. – Kayrılan, himaye edilen (kimse)
KEREM: Cömertlik, soyluluk büyüklük
KEVSER:Cennette bulunduğuna inanılan kutsal su
KORAY: (Tür.) Er. – İyice kor rengine gelen ay.
KORÇAN: (Tür.) Er. – Ateşli, canlı, hareketli.
KÜBRA: (Ar.) Ka. 1. Büyük olan (Ekber'in müennesi). 2. Hadicetü'l-Kübra: Hz. Peygamberin ilk hanımı.
KUMRU: (Fars.) Ka. – Güvercinlerden, uzunca kuyruklu boynunun yanlarında benekler bulunan ve güvercinlerden daha küçük olan boz renkli kuş.
MARZIYE: Allah'ın kendisinden razı olduğu, Rabb'ine varmaya hazırlanmış kişi anlamındadır. Bunun diğer bir formu olan isim ise Raziye'dir ki, Allah'tan razı olmuş kişi, Allah'ın kaderine razı olan kadın anlamına gelir.
MERİH: (Ar.) Er. – Dünya'dan sonra güneşe en yakın olan gezegen
MERT: Sözünün eri, sözünde duran
MİNA: Liman
MİRAY: (Fars.) Ka. – Ayın ilk günleri
NİSA: Kuranı kerimin 4. suresi anlamı kadın
OGÜN: (Tür.). – Anımsanan belirli bir günde doğan. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
OĞUZ: (Tür.) Er. 1. Mübarek, saf ve iyi yaratılışlı. 2. Genç, sağlam, güçlü. 3. Anlayışı kıt, bön. 4. Köylü. Tosun. 5. Türk efsanelerinde geçen büyük bir kahraman. Büyük bir Türk boyu olarak kullanılır
ONUR: Şeref, haysiyet, izzet-i nefs
ORHUN: (Tür.) Er. 1. Orta Asya'da bir ırmak. 2. Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı. 3. Yüksek, yüce Hun anlamında
OYTUN: (Tür.) 1. Kutsal, mübarek. 2. Beğenilen, güzel yer. Alçak yer, ova. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
OZGAN: (Tür.) Er. – Öne geçen, kazanan, başarılı
RANA:Güzel göze hoş gelen
RAVZA: Suyu yeşilliği bol olan yer bahçe
SARA: (İbr.) Ka. 1. Prenses. 2. (Fars.) Hz. İbrahim'in hanımı. 3. Halis, katkısız, temiz
SARE:Saf temiz
SARP: (Tür.) Er. 1. Çetin, sert, şiddetli. 2. Dik, çıkılması ve geçilmesi zor.
SARPER: (Tür.) Er. – Sert, güçlü erkek.
SEDEF: (Ar.) Ka. 1. Bazı deniz hayvanlarının (midye, istiridye gibi) sert, beyaz ve parlak kabuğu. 2. Bu kabuktan yapılmış veya süslenmiş eşya.
SEDEN: (Tür.) Ka. – Uyanık, tetikte, gözü açık olan
ŞEHBAL: (Fars.) Ka. – Kuş kanadının en uzun tüyü
SELEN: (Tür.) – Sel gibi coşkun, taşkın kimse. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
SELİKA: (Ar.) – Güzel konuşma ve yazma kabiliyeti. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
SELVA: (Ar.) Ka. 1. Bal. 2. Büyük bıldırcın. Tih çölünde bulundukları sürece, İsrailoğulları'na Allah tarafından kudret helvasıyla birlikte, karınlarını doyurmak için gönderilen kuş. 3. (İsp.) Ekvator da sık balta girmemiş orman
SEMA: (Ar.) Ka. 1. İşitme, duyma. Musiki dinleme. 2. Gökyüzü. 3. Felek.
SENA: (Ar.) 1. Övgü ile ilgili. 2. Şimşek parıltısı 3.Şükretme
SERTAÇ: (Fars.) Er. – Baştacı, çok sevilen, sayılan.
SERTAP: (Tür.) Er. – İnatçı, direngen.
SEVDE: (Ar.) Ka. Siyah, esmer, esmer güzeli. Mü'minlerin annelerinden birisi Hz. sevde.
SEVİL: (Tür.) Ka. – Her zaman sevilen, beğenilen biri olma temennisi
ŞEVVAL: (Ar.). – Hicri takvime göre yılın 10. ayı, ilk üç günü şeker bayramıdır. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ŞEYMA: (Ar.) 1. Bedeninde ben veya benzer bir izi olanlar. 2. Hz. Peygamber'in süt kardeşi
SEYYIDETUNNISA: Kadınların efendisi.
SEZER: (Tür.) – Duyar, hisseder, anlar. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
SORGUN: (Tür.) Er. 1. Bir tür söğüt ağacı. 2. Sıtkı, sert. 3. Çok uzun ve güzel saç.
SOYHAN: (Tür.) Ka. – Han soyundan gelen.
SUDEN: peygamber efendimizin cennette en çok sevdiği ağacın ismi
SÜSEN: (Tür.) Ka. – Çiçekleri iri, güzel görünüşlü ve kokulu bir süs bitkisi. Zambak.suresinin 3. ayetinde insanın ahseni takvim üzere yaratıldığı beyan
TAHIRE: Hz. Fâtıma'nın tertemiz olduğunu anlatan isimlerinden biri. Bu isimle, Fâtıma'nın Peygamberimiz'den bir parça olduğu bilgisine atıf yapılır.
TUANA: Cennete düşen ilk yağmur damlası
UMUT: Ummak, beklemek, ümit etmek
VİLDAN: 5.cüz de geçer. Peygamberimiz ümmetini livahül hamd sancağı altında topladığında vildanlar hizmetçileri kevser suyunu sunacak.
YAREN: Dost, arkadaş
ZEHRA: En yaygın ismidir. Gül yüzlü, parlak yüzlü, çiçek simalı anlamlarına gelir. O, Efendimiz'in kokladığı bir çiçek gibidir adeta.
ZEKIYE: Bu isim O'nun arı duru hale getirilmiş hanımlığını anlatır.
ZİNNUR:Nur saçan
ZİŞAN: (Ar.) 1. Şanlı, şerefli. 2. Canlı. 3. Bir tür lale. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ZİŞAN: Onurlu şerefli
ZÜMRA: Güzel iyi ahlaklı, zeki bilgili kadın
Kur'an-ı Kerim'de kaç ayet vardır?
23 yılda inen Kur'an-ı Kerim'de toplamda 114 sure vardır. Bu surelerin tamamında 6236 ayet vardır. Bu konuda Din İşleri Yüksek Kurulu Başkanlığı şöyle açıklamada bulunmuştur: Bilindiği gibi âyet, Kur'an cümlelerine verilen isimdir. Kur'an-ı Kerim, Hz. Peygamberden günümüze hiçbir değişikliğe uğramadan gelmiştir. Ancak Kur'an-ı Kerim üzerinde noktalama çalışmaları yapılırken âyetlerin bölünüp numaralandırılmasında bazı küçük farklılıklar olmuş; söz gelimi, bazı âlimlerin müstakil âyet olarak belirlediği bir ibare bazı âlimlerce iki âyet olarak düşünülmüş; böylece âyetlerin numaralandırılması konusunda küçük farklılıklar ortaya çıkmıştır. Her ne kadar halk arasında Kur'an'daki ayet sayısının 6666 olduğu yönünde yaygın bir söylem varsa da doğrusu bu rakamın 6236 olduğudur.
Ayet nedir?
Arapça'da delil, alamet anlamına gelen ayet kelimesi, Müslümanların kutsal kitabı Kur'an-ı Kerim'deki her bir harf, kelime veya cümleye verilen addır. Kur'an-ı Kerim'de 114 sure içinde 6236 ayet olduğu bilinir.
Kur'an-ı Kerim'deki surelerin isimleri
1- Fatiha
2- Bakara
3- Ali- İmran
4- Nisa
5- Mâide
6- En'am
7- A'raf
8- Enfal
9- Tevbe
10- Yunus
11- Hûd
12- Yusuf
13-Rad
14- İbrahim
15- Hicr
16- Nahl
17- İsra
18- Kehf
19- Meryem
20- Ta-Ha
21- Enbiya
22- Hac
23-Müminun
24- Nur
25- Furkan
26- Şuara
27- Neml
28- Kasas
29- Ankebut
30- Rum
31- Lokman
32- Secde
33- Ahzab
34- Sebe
35- Fâtır
36- Ya-Sin
37- Saffat
38-Sad
39-Zümer
40- Mümin
41-Fussilet
42- Şura
43-Zuhruf
44- Duhan
45-Casiye
46-Ahkaf
47-Muhammed
48-Fetih
49-Hucurat
50-Kaf
51-Zariyat
52-Tur
53-Necm
54-Kamer
55-Rahman
56-Vakıa
57-Hadid
58-Mücadile
59- Haşr
60- Mümtehine
61- Saf
62- Cuma
63- Münafikun
64- Tegabun.
65- Talak
66- Tahrim
67- Mülk
68- Kalem
69- Hakka
70- Mearic
71: Nuh
72: Cin
73: Müzemmil
74: Müdessir
75: Kıyamet
76- İnsan
77- Mürselat
78- Nebe
79- Naziat
80: Abese
81- Tekvir
82- İnfitar
83- Mutafffifin
84- İnşikak
85- Buruc
86- Tarık
87- Ala
88- Gaşiye
89: Fecir
90: Beled
91- Şems
92- Leyl
93- Duha
94- İnşirah
95- Tin
96- Alak
97- Kadir
98- Beyyine
99- Zilzal
100- Adiyat
101- Karia
102- Tekasür
103- Asr
104- Hümeze
105- Fil
106- Kureyş
107- Maun
108- Kevser
109- Kafirun
110- Nasr
111- Mesed
112- İhlas
113- Felak
114- Nas
