Türk Dil Kurumu, Türkçe'yi inceleyip geliştirmek amacıyla 12 Temmuz 1932 yılında "Türk Dili Tetkik Cemiyeti" adı altında Mustafa Kemal Atatürk tarafından kuruldu. 

TDK, devleten ayrı bir dernek olarak kurulmuş olup; kurucular o dönemin milletvekilleri ve tanınmış edebiyatçılarından Samih Rifat Bey, Ruşen Eşref, Celâl Sahir ve Yakup Kadri'den oluşmuştur.

O zamanki adıyla Türk Dili Tetkik Cemiyeti'nin kuruluş amacı "Türk dilinin öz güzelliğini ve varsıllığını ortaya çıkarmak, onu yeryüzü dilleri arasında değerine yaraşır yüksekliğe eriştirmek" olarak belirlenmiştir. 

Mustafa Kemal Atatürk, ölmeden önce yazdığı vasiyetnamesinde mal varlığının bir kısmını Türk Tarih Kurumu ile Türk Dil Kurumuna bırakmıştır. 

Türk Dili Tetkik Cemiyeti adı ile kurulan TDK, 1982 Anayasası ile Türk Tarih Kurumu ile birlikte Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu çatısı altına alınarak devletleştirilmiş ve dernek tüzel kişiliklerine son verilmiştir.

Türk Dil Kurumunun amaçları

- Türkçeyi bilim, kültür, edebiyat ve öğretim dili olarak geliştirmek ve yaygınlaştırmak.

- Türkçenin her alanda doğru, güzel ve etkili kullanılmasına katkıda bulunmak.

- Türk dilinin zenginliklerinin korunup işlenerek gelecek kuşaklara aktarılmasını sağlamak.

- Akademik altyapıyı ve kurumsal donanımı güçlendirerek kurumun Türk dili alanındaki bilimsel yetkinliğini ortaya koymak.

Türk Dil Kurumunun kurucuları

Mustafa Kemal Atatürk, Samih Rıfat Horozcu, Ruşen Eşref Ünaydın, Celâl Sahir Erozan ve Yakup Kadri Karaosmanoğlu'dur.