İzmir'in Urla ilçesinde aynı mahallede yaşayan iki grup arasında yıllardan bu yana süregelen husumet, 11 haneden oluşan ailelerin mahalleden kovulmasıyla son buldu. Mahalleden taşla sopalarla kovalanan ve evleri kullanılamaz hale getirilen Roman vatandaşlar, deniz kenarındaki Urla Kum Denizi Plajı'nın parkında yaşamaya başladı.
ELEKTRİKSİZ SUSUZ PARKTA YAŞIYORLAR
Akşamları elektriksiz karanlıkta oturan, su ihtiyaçlarını ise denizden karşılayan aileler, geceleri çok zorlandıklarını belirtti. Kurdukları derme çatma naylon çadırlarda yaşam mücadelesi veren Roman vatandaşlar çocuklarının, yaşadıkları bu durumdan dolayı okula gidemediği, soğukta hasta olduklarını belirterek, evlerine geri dönebilmeleri için yetkililere seslendi.
“KİRALIK EV BULAMIYORUZ, ÇOCUKLARIMIZ REZİL”
Urla'daki yetkili birimlere başvurularda bulunduklarını ancak sorunu kimsenin çözmediğini öne süren Mehmet Tavcı (44) da, “Kiralık ev bulamıyoruz, bulamayınca mecburen böyle geçinmeye devam ediyoruz. Ama şu çocuklarımızın rezilliğine bakın, çocuklarımız ne banyo yapabiliyor ne başka bir şey. Burada tozda, yağmurda, soğukta çamurda her şeyden mahrumlar. Oraya gidiyoruz yardım istiyoruz olmuyor, buraya gidip yardım istiyoruz olmuyor. Vatandaşlarımızdan, devletimizden bir yardım eli bekliyoruz” dedi.
“ÇOCUKLARIMIZ SOĞUKTAN GECELERİ TİR TİR TİTRİYOR”
Tek isteklerinin evlerine geri dönmek ya da başlarına sokabilecek bir ev bulmak olduğunu belirten Birgül Ersoy (45), “Bizi evlerimize sokmuyorlar. Hep darp ediyorlar. Çoluğumuz çocuğumuz da evlere giremiyor. Bunun sonucu ne olacak. Çocuklarımız burada soğuktan donuyor. Gece deseniz tir tir titriyorlar. Biz yardım istiyoruz, yardım eli bekliyoruz. Bunu yapmaları çok basit, isteseler bizi bir yere sığdırabilirler. 3 ay oldu biz buraya geleli, 3 aydır kimse bizimle ilgilenmiyor. Bizim istediğimiz bir sıcak yuva, dört duvar arası yuva. Çocuğumu hastaneden yeni getirdim, egzama oldu mikroptan. Ne yapabiliriz biz? Bizim içimiz yanıyor” ifadelerini kullandı.
“ÇOCUKLARIMIZ OKULA GİDEMİYORLAR”
Çocuklarının yaşadıkları mağduriyetten dolayı, bulundukları yere çok uzak kalan okullarına gidemediğini ifade eden Birgül Ersoy, sözlerini şöyle sürdürdü:
“Ben 45 yaşında bir insanım daha devletten hiç yardım alamdım. Ben çalışıyorum, kağıt toplarım kendimi geçindiririm. Ama çoluğum çocuğum ne yapar, onların okumalarını istiyoruz. Bir aydan beri okula gidemiyorlar. Bilmiyorum ne olacak halimiz, biz devletimizden yardım bekliyoruz.”
GÖZYAŞLARINA BOĞULAN KÜÇÜK KIZDAN OKUL İSTEĞİ
Okula gitmek istediğini çok zor şartlar altında yaşadıklarını anlatırken gözyaşlarına boğulan 11 yaşındaki Büşra Ersoy, “Biz evimize gitmek istiyoruz. Evimizi çok özledik, okulumuza gitmek istiyoruz, okulumuzu çok seviyoruz. Biz hasta olduk. Kardeşim hasta oldu şuruplarla duruyoruz. Buralarda duruyoruz” dedi.