II. Abdülhamid, Sultan Abdülmecid'in Tirimüjgan Kadın Efendi'den olan oğludur. 21 Eylül 1842 yılında, Osmanlı İmparatorluğu'nun başkenti İstanbul'da, Topkapı Sarayı'nda hayata gözlerini açtı. Babasının ölümünden sonra yerine tahta geçen amcası Abdülaziz, diğer şehzadelerle birlikte Abdülhamid'in eğitimiyle de yakından ilgilendi.

Amcası Abdülaziz'in 1876 yılında tahttan indirilmesi ve şüpheli şartlarda ölümü, ağabeyi V. Murat'ın tahta geçirildikten üç ay sonra ruhi çöküntü geçirdiği iddiasıyla tahttan indirilerek Çırağan Sarayı'na hapsedilmesi olaylarına şahit oldu. 31 Ağustos 1876 yılında padişah ilân edildi ve 7 Eylül günü Eyüp'te kılıç kuşandı.

II. Abdülhamit'in tahttan indirilmesi

Üç sene Selanik'teki Alatini Köşkü'nde ev hapsinde tutulduktan sonra II. Abdülhamid, 1912'de İstanbul'daki Beylerbeyi Sarayı'na getirildi. 10 Şubat 1918'de İstanbul'da öldü. Mezarı, büyük babası için Divanyolu'nda yaptırılmış Sultan II. Mahmut Türbesi'nde bulunmaktadır.

II. Abdülhamit'in hastalığı nedir?

Yaşamı boyunca ciddi bir sağlık sorunu olmadığı bilinen II. Abdülhamid'in en önemli rahatsızlığı idrar yolları ve böbrek rahatsızlığıdır. II. Abdülhamit, 1899 yılında, halen faaliyette olan Şişli Etfal Hastanesi'ni kurdu. Sultan II. Abdülhamit Han'ın ölüm hastalığı 5 Şubat 1918 Salı günü soğuk algınlığı ile başlamış ve üç gün sonra şiddetli bir mide ağrısıyla nefes darlığı baş göstermiştir. Eski padişaha ilk bakan doktorlar Beylerbeyi Hastahanesi'nden Nikolaki Paraskevidis, Veliaht Vahidüddin Efendi'nin özel doktoru Alkivyedis ve kendi doktoru Atıf Hüseyin Bey'dir. Hastaya ilk müdahaleyi yapan bu doktorlar önce kendisinden kan almışlardır. O sırada nabzın, yüz kırk beş; teneffüsün de altmış beşten fazla olduğu görülmüştür. Dokuz kez vücudundan kan alınmış fakat tüm çabalara rağmen Sultan Abdülhamid, o gün saat on beşte 5 sene, 3 ay, 9 gündür ikametine tahsis edilmiş olan Beylerbeyi Sarayı'nda hayatını kaybetti.