AL Jazeera'den Abdülkadir Konuksever'in haberine göre, 51 kişinin yaşamını yitirdiği ve 69 kişinin yaralandığı terör saldırısının ardından Gaziantep sokaklarında hissedilen en net duygu gerginlik. Kentte tek konuşulan konu bu saldırı ve rahatsızlıklarını gizleme gereği duymuyorlar. Olayın, kentin sosyal yaşamı üzerindeki etkisi de gözlemlenebiliyor. Sokaklar her zamankinden daha tenha; alışveriş merkezleri ile tarihi çarşılar ‘kalabalık' demeye yetmeyecek sayıda insanla günü geçirmeye çalışıyor. Kentin tarihi ve UNESCO Gastronomi Listesi'ne giren mutfağının müdavimi turistleri taşıyan tur otobüsleri ise görünür değil.

Bu gerginliğin en yüksek seviyede yaşandığı yer bombanın patlatıldığı Şahinbey ilçesine bağlı Akdere Mahallesi. Sokaklar kentin diğer yerlerinin aksine kalabalık. İnsanlar patlamanın yaşandığı yeri yakından görmek üzere mahalleye gelmişler. Kimi bir üst sokaktaki taziye evinde başsağlığı dileğinde bulunmak için kimi de meraktan sokaklarda dolaşıyor. Patlamanın yaşandığı sokaktaki tüm duvarlar şarapnel parçalarının açtığı deliklerle dolu. Mahallenin sakinleri bu meraklı kalabalığı evlerinin kapısının önünde izliyorlar.

''BUNALIMDAM ÇIKAMIYORUM''

Güllü Çetin Beybahçe Mahallesi'nde yaşıyor. Ona göre bombanın burada patlatılmasının bir amacı var.

“Oğlum burada kimsenin kimseye zararı olmaz. Herkes kendi halindedir. Kürt, Türk, Zaza, Arap ve Aleviler yoğunluktadır burada. Ülkeyi karıştırmak ve insanı insana düşman etmek için burada patlattılar. Peki ne oldu, bak hepimiz sokaktayız ve ölülerimize ağlıyoruz. Hepimiz bu ülkede ve tek bayrağın altında yaşıyoruz. Öyle yapmaya da devam edeceğiz, kimse kimseye düşman olmayacak.”

'KIZ ÇOCUĞU ÖYLECE YATIYORDU' 




İzzettin Gümüştekin saldırıda dayısını ve iki yeğenini yitirmiş.

İzzettin Gümüştekin patlamada dayısını ve iki yeğenini kaybetmiş. Siirt Pervari'li olan Gümüştekin 17 yıldan beri yaşadığı mahallesinde meydana gelen bu olaya hâlâ inanmakta güçlük çekiyor.

“Patlamada en çok bizim akrabalar, bizim köyümüz kayıp verdi. Benim dayım ve iki yeğenim öldü. Diğer ölenler de şöyle veya böyle akrabam. Patlama olduğunda çok yakındaydım. Barut gibi pis bir koku vardı. Soğukkanlı olmaya çalıştım. Parçalanmış insanları kaldırırken bir yandan da görmemeye çalışıyordum. Gözlerimden yaş boşalıyordu. Arkadaşlarımı, akrabalarımı, tanışları sırtlayıp araçlara taşıdım. Ölü bir kız çocuğu gördüm yerde, başında öylece kaldım. Kolu dikkatimi çekti, parlak metal bir parça saplanmıştı. Biri gelip beni tokatlayınca kendime gelebildim. Bakın 17 yıldır burada yaşıyorum. Bir fabrikada çalışıyorum. Buradaki her insan bizim insanımız, Kürt'ün Türk'ten, Türkün de Kürt'ten farkı yok.”

'BAKMAYA DAYANAMADIM' 

Kemal Kaplan işçi emeklisi bir mahalleli. Düğünü kapısının önünde oturarak izleyen Kaplan gördüklerini şöyle anlatıyor.

“Millet oynuyordu, müzik sesi vardı. Oynayanları izliyordum, halay çekiyorlardı. Sonra orta bir yerde kara bir duman çıktı ve kulakları sağır eden bir patlama oldu. Gözlerime inanamadım. İnsanlar üst üste yığıldı; kiminin kolu yok, kiminin bacağı. Bakmaya dayanamadım. Kaçıp gitmek istedim ama kalıp insanımıza yardım etmeye çalıştım. Bir daha öyle bir şey yaşamak istemem, kesinlikle istemem.”

'KUŞ CIVILTILARINI VURDULAR' 




Bülent Boylu saldırı ile kuş cıvıltılarını yok etmek istediklerini söylüyor.

Bülent Boylu, patlama anını görenlerden. O günden beri gözünü daha kırpamadığını söyleyen Bülent Boylu, bütün tertibin insanları birbirine düşürmek üzere kurulduğunu söylüyor.

“Düğünü izliyordu herkes, patlamayla yeğenimin bacağına da şarapnel parçası saplandı. Böyle bir şey olamaz, böyle bir görüntü olamaz. 12 yaşında çocuk gözlerimin önünde çırpına çırpına can verdi. Bunlar nasıl vicdansız, nasıl aşağılık insanlar. Burayı Suriye yapmak istiyorlar ama burası Suriye olmaz. Bizim sokakta Kürtler, Aleviler, Zazalar, Türkmenler, Araplar, Türkler var. Herkes kendi dilinde konuşur sokakta, anlamam ama bana kuş cıvıltısı gibi gelir işte bu adamlar gelip o cıvıltıları vurdular. Bizim en iyi komşularımız Kürtler. Çok dürüst insanlar, hiç kimsenin kimseye zararı yok. Birbirimize yemek götürür getiririz. Kahvehanede oturur birlikte oyun oynar, düğünlere gideriz. Daha aramızda tek bir kavga olmamışken getirip bir bomba patlatarak bizi birbirimize düşüremezler.”

'ALEV BENİ FIRLTTI, HERKES ÜZERİMDEN GEÇTİ'

Patlamada yaralananlardan biri 11 yaşındaki Mustafa Muhammed... Muhammed Halepli bir Türkmen. Düğünün yapıldığı sokakta bulunan bakkala gittiğinde bomba patlamış ve basınçla havaya uçmuş.

“Bakkala gitmiştim, bir gürültü geldi, alev ve rüzgar gibi bir şey beni kaldırıp fırlattı. Ayağımda acı hissettim. Kaçanlar üzerime basıp geçiyorlardı. Sonra amcam Salih gelip beni kaldırdı. Ambulansa koydular. Bacağımda bir demir varmış, ameliyat edecekler.”

Mustafa Muhammed'in babası Muhammed Mustafa bir ayakkabı imalathanesinde çalışıyor. Patlamadan sonra bütün özel hastanelerin kapılarını açtıklarını ve yaralıları kabul ettiklerini anlatıyor. Muhammed Mustafa oğlunun birkaç gün içerisinde ameliyat edilerek ayağındaki şarapnel parçasının çıkarılacağını anlatıyor.

'ORASI BİLİNÇLİ SEÇİLDİ'

Bombalı saldırının yapıldığı yerin bilinçli olarak seçildiğini söyleyen Ali Kılıç patlamada yeğenini kaybetmiş. Yeşilkent Mezarlığı'na defnettikleri yeğeninin mezarı başında konuşan Kılıç saldırıyı Suriye'de yaşanan savaşa bağlıyor.

“Ben bu saldırının tesadüfen o mahallede yapıldığına inanmıyorum. Bakın kalabalık pek çok nokta seçilebilecekken o kadar yol tepip ara sokaklara girerek düğünde patlatıyorlar. Niye? Çünkü Kürt nüfus yoğunlukta. Suriye'de Kürtler ile savaşırlarken gelip böyle bir eylemle intikam almak istediler. IŞİD'in yaptığını düşünüyorum.”