Aşık Veysel Şatıroğlu, 1894'te Sivas'ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan Köyü'nde dünyaya geldi. Çamşıhlı Ali ve Molla Hüseyin adlı saz ustalarından ders alan Veysel şiirlerinde, yurt sevgisi, kardeşlik, birlik, dünyanın geçiciliği, ölüm ve sevgi temalarını işledi. Veysel, bir dönem Türkiye'yi dolaşarak Köy Enstitüleri'nde saz hocalığı yaptı.
20. yüzyıl aşık halk edebiyatının önemli temsilcilerinden biri olan Aşık Veysel'in deyişleri, 1970'li yıllarda Hümeyra, Fikret Kızılok ve Esin Afşar gibi bazı müzisyenler tarafından da düzenlendi.
Veysel'in şiirleri, "Deyişler", "Sazımdan Sesler", "Dostlar Beni Hatırlasın" isimli kitaplarında toplandı.
Asıl adı Veysel Şatıroğlu olan sanatçının iki kız kardeşi, çiçek hastalığına yakalanarak hayatını kaybetti. Aşık Veysel de 7 yaşında aynı hastalıktan dolayı gözlerini kaybetti. Babasının kendisine oyalanması için aldığı sazla önce başka ozanların türkülerini çalmaya başlayan sanatçı, daha sonra Ahmet Kutsi Tecer'in teşvikiyle kendi türkülerini yazıp söyledi.
KÖYÜNDE ANILDI
Sivas'ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan köyü sakinleri, doğumunun 124. yılında halk ozanı Aşık Veysel Şatıroğlu'nu unutmadı.
Ozanının yaşamını yitirdiği ve daha sonra müzeye dönüştürülen evde bir araya gelen Veysel'in köylüleri, komşuları ve akrabaları, türküler okudu, anılarını anlattı. Aşık Veysel'in mezarını ziyaret eden köylüler, burada dua okudu.
Köylülerden Memduh Süzer (66), AA muhabirine yaptığı açıklamada, "Aşık babanın mekanında insanlar toplanır, Aşık baba onlarla insan odaklı sohbet eder, ülke meselelerini konuşur, tartışırdı." dedi.
Bu sohbetlerde Veysel'in telkinleriyle küskünlüklerin giderildiğini, kırgın olan köylülerin barıştırıldığını anlatan Süzer, "Aşık Veysel, halk ozanı, ziraat mühendisi, inşaat mühendisi, halk bilimci, sazın sözün ustası bir insan, rol model olmuş büyük bir ozandı. Yaptığı işlerde hep örnek olmuştur. Çevrede barışı sağlamıştır." ifadelerini kullandı.
Ozanın ırkçılığa, mezhepçiliğe şiddetle karşı çıktığını vurgulayan Süzer, Veysel'in, Mustafa Kemal Atatürk ve cumhuriyet sevdalısı olduğunu dile getirdi.
Köylülerden Şadiye Hür (53) de Aşık Veysel öldüğünde çocuk yaşta olduğunu belirterek, şunları dile getirdi:
"Aşık babayla bizim bakkal ortaklığımız vardı. Sürekli bize gelir giderdi. Bir gün bize geldi, biz küçüğüz, oyun oynuyoruz. Eski eşi Esma bizde kalıyordu. AşıkVeysel kapıyı açınca o ayağa kalktı, gidecekti. AşıkVeysel de 'Otur, otur bir şey sorup gideceğim.' dedi. Biz de öyle söyleyince güldük, niye güldüğümüzü sordu, biz de gözünün görmediğini söyledik. 'Benim gözüm görmüyor ama hissiyatım var, onun orada oturduğunu biliyorum.' dedi."