Şair İsmet Özel, başkanlığını yürüttüğü İstiklal Marşı Derneği'nin resmi sayfasında paylaşılan son yazısında Türkçe dili ilgili herkesi hassasiyete davet etti.
"Arapçada ö sesi olmadığından kendimize Türk diyoruz" diyen Özel, Avrupalılaşmak belasının Osmanlı döneminde başladığını vurguladı.
Özel'in "Kendime bir çeki düzen vermeliyim" başlıklı yazısı:
Çocukluğumdan beri yapmak istediğim hep bu oldu: Kendime bir çeki düzen vermek. Nasıl altından kalkabilirdim bu işin? Bilhassa benim hayatımın ipe sapa gelir bir tarafı olmalıydı. Hayatın kendisinin her hangi bir disiplini esas almaksızın anlam taşıyıp taşımadığı umurumda değildi. Başkalarının hayatta buldukları anlama bilerek yabancı kaldım. İsteğimi ancak şiirin nasıl bir yazma biçimi olduğunu keşfettiğimde gerçekleştirebildim. Üçünün birden, yani dilin, lisanın ve lügatin birbirlerine destek olarak mesafe kat eden bir akış biçimi vardı.
DİLİN YARAYIŞLI TARAFI
Dil bilinci bilhassa şair olmanın bana hasredilmiş bir yol olduğunu anladığım zaman rehberim oldu. Mükemmel bir yolculuk. Dil insanı lisana, lisan da lügate sevk ediyordu. Dil olmadan gündelik hayatı idame ettirmek imkânsızdı. Dilin bu yarayışlı tarafı çoğu kimseyi tatmin ediyordu. Çoğu kimse yarayışlı olanda donup kalanlardan müteşekkildi. Çünkü yarayışlı olmak en çabuk alınan sonuçtu. Oysa dünyada alınanın bir sonuç değil ve fakat aralanan bir kapı olduğunu fark edenler yaşıyordu. Dilin lisana varan yolu işaret etmesi ne demekti? Dili lisandan ayıran neydi? Lisan dildeki ifade imkânının ancak hangi kültür tabakasında canlı ve diri kalabileceği hususunun bir belirtisiydi. Dilin ifade imkânı bir seyahat imkânıydı aynı zamanda. Şiir tutkunları seyahatin lügati aşmak üzere lügate doğru olduğunu bilenlerdi.
"ALLAH'TAN KORKAN HERKES BENİM YAPTIĞIMI YAPABİLİRDİ"
Karakterimin olgunlaşmasına şiir tutkunları sebep oldu. Şair olarak karmaşaya kapılmadan tuttuğum yolu sahiplenişim olgunluğun delilidir. Şiir okurunun karşısına İkinci Yeni duyarlığında metinlerle çıkıp Partizanlığa uğrayışım ve İslâmcı söylemde karar kılışım niçin seyrimi dilden lisana ve oradan da lügate doğru gerçekleştirdiğimi hesaba katmayanlar için bir muamma sayıldı. Oysa ortada gizemli hiçbir şey yoktu. Allah'tan korkan herkes benim yaptığım şeyi, ona benzer herhangi bir şeyi yapabilir ve yaptığından kat kat istifade sağlayabilirdi.
"AVRUPALILAŞMAK BELASI"
Türkçe konusunda bir kıskançlığımız yok; ama olmalıdır. Bunun yolu mekteplerde Türkçe bilgisinden sorumlu kişilerin çok sıkı bir tahsil görmelerinden geçer. Türkçenin hak ettiği yeri bulması bakımından ferdin çabalarından bir şey beklemek safdillik olur. Allah'ın yardımı ancak bu yardıma kavuşmak gayesiyle topluca dua edenlere ulaşacaktır. Akıldan çıkarmayalım ki Avrupalılaşmak diye bilinen şey Osmanlı sarayının başımıza sardığı bir şeydir ve bizi belâya uğratanlar başımıza fes oturtanlardır. Arapçada ö sesi olmadığından kendimize Türk diyoruz. İşe nereden başlanılacağına dair işaretin bu olduğunu anlayalım.
"TÜRK DİLİNE KARŞI İŞLENEN CÜRÜMLER"
Şiir bir kişiyi kurtardı ise bütün insanları kurtarabilir. Yani dünyayı tahkir etmek suretiyle zindandan çıkma fırsatı hepimizi bekliyor. Bu fırsattan istifade etmek için lügati aşmak kastıyla lügate doğru harekete hazırlanmalıyız. Lügat bizi kelimelerin tarihteki yerinden haberdar eder. Türk diline karşı işlenen her cürüm Türk milletine karşı işlenmiştir. Benim elimden herhangi hayırlı bir iş çıktıysa andığım cürümden salim kaldığım içindir. “Biz” dediğimiz herkes Türkçeye hizmeti şerefli sayan kişilerdir. Ya saymayanlar? Onlar şu anda kendilerini Türkiye'yi yönetmekle görevli sayanlardır. Allah bizi bu görevden sakındırsın. Âmin.
İsmet Özel