Japonya'nın samuray savaşçılarını çevreleyen tarih ve kültür, karmaşık olduğu kadar büyüleyicidir. Sinemadaki temsillerin yanı sıra, bu efsanevi savaşçıların hayatlarını anlatan gerçek fotoğraf sayısı çok azdır. Bunun nedeni kısmen, samuray sayısının azaldığı Japonya'da hızlı siyasi değişimin yaşandığı 19. yüzyılda fotoğrafın gelişen bir teknoloji olmasıydı.

Bu nadir fotoğrafların koleksiyoncularından biri de koleksiyonu 19-20 Mayıs tarihleri ​​arasında Londra Fotoğraf Fuarı'nda halkın beğenisine sunulacak olan Daniella Dangoor'dur.

Dangoor, BuzzFeed News ile en sevdiği otantik samuray fotoğraflarından bazılarını ve bunların arkasındaki hikayeleri paylaşıyor:

Japonya, katı kastlara ve ritüellere sahip, içe dönük bir feodal toplum olarak 250 yıl boyunca çoğunlukla dış dünyaya kapalıydı. Daha sonra ABD Amirali Perry'nin deniz seferi onu açılmaya zorladı. Ticaret, anlaşmalı limanlar ve aynı zamanda bilim, sanayi ve inovasyon tarafından yönlendirilen Batılı güçler ülkeye akın etti. Değişimin hızı olağanüstüydü; toplum sarsıldı, karşıt klanlar savaştı, efendisiz samuraylar amansız modernleşmeye karşı isyan etti; bunların hepsi sadece 20 yıl içinde gerçekleşti.

Bu çalkantıyı gösteren çok az resim var; İşte değişiklik öneren birkaç tanesinden bazıları.

Hizmetli Zırhlı Kubota Sentarô", Yokohama, 1864 dolayları.

Yakınlardaki Kanagawa'da görevlendirilen şogun (samuray) güçlerinin komutanı olarak Kubota Sentarô, Yokohama'daki yabancı yerleşimlere sık sık erişime sahipti. Özellikle askeri konularda Batılı fikirlere açık olması nedeniyle -en azından Britanyalılar arasında- geniş çapta saygı görüyordu ve hatta samuraylarını modern tatbikat konusunda nasıl eğiteceği konusunda tavsiye bile alıyordu. Fransız askeri danışmanlarını işe almaya başladığı bir dönemde İngiliz modellerini tercih etmesi muhtemelen 1867'de Kanagawa komutanlığından çıkarılmasına yol açtı.

Solda: "Zırhlı Tanımlanamayan Samuray Portresi", Yokohama, 1873-76 civarı, Suzuki Shin'ichi I. Sağda: "Tokugawa Akitake'nin Portresi", Paris, 1867.

Solda: Samuray sınıfının yok olmak üzere olduğu bir dönemde çekilmiş, alışılmadık derecede hassas bir portre. Samurayların kendilerine özgü topuz ve kılıçlarını terk etmelerini teşvik eden - ancak zorunlu kılmayan - 1871 fermanına rağmen, bakıcı sadece saçlarını geleneksel tarzda korumakla kalmıyor ve iki kılıç kullanıyor, aynı zamanda tam bir zırh giyiyor.

Bu portre ya 1876'da yeni silahlı kuvvetler ve polis mensupları dışında herkesin halka açık yerlerde kılıç takmasına ilişkin yasağın öncesine dayanıyor ya da hemen sonrasında bir hatıra olarak çekilmiş. Her halükarda, bu portrenin çekildiği 1870'lerin ortalarında, 1873'te sınıflarına bakılmaksızın tüm erkekler için zorunlu askerlik hizmetinin uygulamaya konması, samurayları bir bunalıma sokmuştu.

Sağda: Son şogunun üvey kardeşi ve Mito bölgesinin lordu Tokugawa Akitake (1853-1910), 1867'de Paris'teki Evrensel Sergi'de Japon delegasyonuna eşlik etmek üzere özel bir elçi olarak Fransa'ya gönderildi. Şogun, imparator 1868'de tahttan indirildiğinde Japonya'ya döndü.

"Albay de Berckheim'in İkinci Şogun Avrupa Misyonu'nun Kıdemli Üyeleriyle Portresi", Paris, Mayıs 1864.

Ikeda Nagaoki başkanlığındaki ikinci bir şogun misyonu, seçilen Japon limanlarının dış ticarete açılmasını iptal etmek için 1864'te başarısız bir girişimle Fransa'ya gönderildi. İmparator III. Napolyon tarafından Tuileries Sarayı'nda izleyicilerle karşılandıktan sonra Ikeda ve beraberindekiler, çeşitli kıyafetlerle portrelerinin çekildiği yakındaki Nadar stüdyosunu ziyaret etti.
Oturma yerinden alınan bu nadir fotoğrafta, elçi yardımcısı Kawazu Sukekuni (1821-68) otururken ve misyonun diğer üyesi Kawada Hiromu (1835-1900) ayakta, Paris'teki resmi refakatçileri Albay Sigismond Guillaume de Berckheim ile birlikte gösteriliyor. (1819–92), Fransız İmparatorluk Muhafızları Atlı Topçu Komutanı.

"Ustasız Samuray'ın (Ronin) Portresi", Yokohama, 1867'ler. ve "Kılıç Kullanan Zırhlı Kubota Sentarô", Yokohama, 1864'ler.

Solda: Kendisi de düşük rütbeli bir samuray ailesinde doğan Yokohama fotoğrafçısı Shimooka Renjō tarafından 1870'lerin başında çekilen bu portre, yeni hükümet onları statü ve ayrıcalıklarından mahrum ederken birçok samurayın kaderini gösteriyor. Bazıları kendilerini küçümseten meslekleri benimsedi, diğerlerinin arasına ayrılıklar düştü ve kılıçlarını kiralık olarak sunarak toplumun kıyısında başıboş bir yaşam sürdürdüler.

Sağda: Kanagawa garnizonunun komutanı.

1867 dolaylarında "Samuray Eskortlarla Tahtırevanda Üst Sınıf Kadın".

Bu genç kadın, von Stillfried'in portföyünün başka bir yerinde, Gekken-kai veya Eskrim Derneği üyelerinin grup fotoğraflarında görünüyor. 1873 yılında kendō ustası Sakakibara Kenkichi (1830-94) tarafından kurulan bu grup, geleneksel samuray dövüş sanatlarını halkın eğlencesi için karlı bir gösteriye dönüştürdü. Samuray sınıfından gelen Sakakibara'nın takipçileri arasında çok sayıda kadın vardı ve onların naginata ya da sırıklı kılıçla ilgili gösterileri, grubun Japonya'daki turları sırasında geniş bir ilgi gördü. Samuray cephaneliğinin ayrılmaz bir parçası olmasına rağmen, naginata daha genel olarak aristokrat kadınlar tarafından kullanılan bir silah olarak kabul ediliyordu ve çoğunlukla samuray kızının çeyizinin bir parçasını oluşturuyordu.

Solda: Raimund Baron von Stillfried'in yazdığı "Eskrim Kıyafetli Kılıç Ustası", 1875'ler. Sağda: 1870'li yıllarda "Bir Samuray Komutanının Portresi". Bu samuray komutanının bu çarpıcı görüntüsü hakkında çok az şey biliniyor, ancak miğferindeki boynuzlar ve hilal, kıdemli rütbeli bir samurayı akla getiriyor.

1867'lerde "Güney Subayları".

Bir grup samuray, bir haritanın etrafında tartışırken gösteriliyor; Batı tarzı tunikler giymiş daha düşük rütbeli olanlar, müzakereleri izlerken biraz ayrı duruyorlar, bu sırada bir hizmetçi talimatlarını almaya hazır bir şekilde çömelmiş durumda. İzleyicinin dik bakışlarını karşılamak için başını kaldıran ortadaki ve en kıdemli figür dışında tüm gözler haritaya yönlendirilmiş. Beato'nun görünüşte zararsız olan "Güneyli Subaylar" unvanı, bakıcıları şogunluğa aktif olarak karşı çıkan Satsuma klanlarından birinin üyeleri olarak tanımlıyor.