The Beatles'ın efsane dörtlüsü John Lennon, Paul McCartney, George Harrison ve Ringo Starr kısa bir süre içerisinde göstermiş oldukları performans ile müzik dünyasının seyrini değiştirdiler. 1963'te "Please Please Me" ile sahneye çıkan the Beatles, son albümleri "Let It Be" ve " Abbey Road" ile 1969'da sahnelere veda etti. John Lennon, Paul McCartney, George Harrison ve Ringo Starrörtlü dörtlüsü henüz 20'li yaşların başındayken bir araya gelerek oluşturdukları the Beatles grubu, piyasa çıktıkları gibi süperstar oldular. Bu süreçte benzersiz bir dizi deneyimi paylaşan dörtlü, doğal olarak aralarında benzersiz bir de rekabette oluşturdular. Bu rekabet sonucunda 20. yüzyılın en etkili grubu ilk albümlerini çıkardıktan sonra yedi yıl içinde dağılmak durumunda kaldı. İşte tüm detayları ile the Beatles grubu neden dağıldı sorusunun cevabı...
The Beatles grubu neden dağıldı?
Birçok kişi the Beatles'ın dağılmasının izini, menajerleri Brian Epstein'ın 27 Ağustos 1967'de gerçekleşen ölümüne kadar takip ediyor. Grup yönetme deneyimi olmayan bir plak dükkanı sahibi olan Epstein, yine de onların dünya çapında ün kazanmalarında çok önemli bir rol oynamıştı. Epstein ayrıca Beatles'ın müziğini yayınlamak için Northern Songs Ltd.'yi kurdu ve Lennon ve McCartney'e yüzde 15'lik bir hisse verdi.
Hayranlarının uğultusundan birbirlerini duyamadıkları kapsamlı turlarından yorgun düşen Beatles, 1966'da canlı performans sergilemeyi bırakmaya karar verdi. Epstein ise dörtlünün bu kararına karşı çıkarak, kaliteli bir grup olabilmek için turnelerin olması gerektiğini savundu. Sonraki birkaç yıl içinde Beatles, çığır açan "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band" ile pop müziğine efsane bir adım attı ve küreselliğe karşı-kültür ikonları haline geldi. Ama aynı zamanda bu süreçte daha az para kazandılar ve Epstein'dan uzaklaştılar.
Epstein aşırı dozda uyuşturucudan öldüğünde, Beatles hem mali durumlarını hem de egolarını ustalıkla yöneten bir adamı kaybetti. Lennon, Harrison ve Starr, Rolling Stones'un yöneticisi Allen Klein'ın devralmasını isterken, McCartney, yakında müstakbel eşi Linda'nın babası ve kardeşi olan Lee ve John Eastman'ı tercih etti.
Emerson Koleji'nde gazetecilik profesörü ve Beatles hakkında birkaç kitabın yazarı olan Tim Riley, “Bence bu, Paul'ün devasa yanlış hesaplamasıydı” diyor. "Tersini düşünün - John Lennon'un kayınvalidesini [işe] dahil etmesine asla izin vermezdi.”
Turların sağladığı gelir olmadan, Beatles gelir için giderek daha umutsuz hale geldi. "Büyülü Gizem Turu" adlı film birçok kişiyi heyecanlandırdı, ancak herhangi bir gişe rekora imza atmadı. Bu süreçte Psychedelic Apple Boutique ile perakende satış yapmaya giriştiler, ancak sekiz ay sonra yaklaşık 200.000 £ zararla kapatmak durumunda kaldılar.
1968, '69 ve '70 boyunca, Beatles şirketleri Apple Records'un genel merkezinde genellikle tartışmalı iş toplantılarında yüzlerce saat geçirdi. Mali kaygılar müziklerine bile girdi: Örneğin, "You Never Give Your Money" adlı "Abbey Road" şarkısı, bir aşk ilişkisini her iki partnerin de "bozulduğu" bir "müzakere" olarak tanımlar
Grubun nihai dağılması, böyle bir müzakere sırasında geldi. Lennon, McCartney ve Starr'a 20 Eylül 1969'da Klein ile yaptığı bir toplantı sırasında gruptan ayrıldığını resmen söyledi. Klein, Apple'ın sağlayacağı kazançlı bir anlaşmayı bozmamak için Lennon'ın ayrılışını gizli tutmaya ikna etti. Beatles, finansal durumlarını büyük ölçüde iyileştiren anlaşmayı Lennon'un gruptan tamamen ayrıldığı gün imzaladı..
The Beatles'ın dağılmasındaki sorumlu Yoko Ono'mu?
1968'in sonundaki "Let It Be" oturumları boyunca Yoko Ono, sürekli olarak Lennon'un yanındaydı. Lennon, kavramsal anlayışı benimseyen sanatçı ile 1966'da tanışmıştı ve 1969'da, Ono'nun Lennon'un şarkı yazımını büyük ölçüde etkilemesi ve hatta birkaç Beatles parçasında görünmesiyle ayrılmaz hale geldiler. Ono'nun varlığı ve onu ittiği sürrealist, deneysel yön, 1960'lardan günümüze birçok gözlemciyi, Ono'nun Beatles'ı parçalamaktan sorumlu olduğu sonucuna varmasına yol açtı. Ancak son yıllarda, artan sayıda eleştirmen bunun yeterli bir açıklama olmayabileceğini savundu.
Riley, “Bence Yoko'nun grubu dağıttığı fikri, söyleyebileceğiniz en ırkçı, en sinsi, en aptalca küçük fikirli şeylerden biri” diyor. Lennon'un kendisini gruptan uzaklaştırmak için bu fikrin “arkasına saklandığını” iddia ediyor.
Per Riley, kız arkadaşını gruba dahil ederek, Lennon'un onlarla kurduğu ortaklığın ötesine geçtiği mesajını gönderdi. Ono, Lennon'la olan hayal kırıklıkları için bir paratoner görevi gördü ve finansal durum, yaratıcı farklılıklar ve Lennon'un kötüleşen eroin bağımlılığı gibi diğer gerilimleri gizledi.
1969 Nisan'ında, bazen huysuz olan "Let It Be" seanslarının bitiminden kısa bir süre sonra Lennon, yeni bir şarkı üzerinde çalışmak için McCartney'nin evine geldi. McCartney'nin, Lennon'un kendisinin ve Ono'nun kur yaptığı medyanın ilgisinden yakındığı ve kendisini (ilk kez değil) açıkça karşılaştırdığı “John ve Yoko Ballad” adlı kompozisyona burnunu sokması beklenebilirdi. Bunun yerine Lennon'un şarkıyı bitirmesine yardım etti. İkili daha sonra Abbey Road stüdyolarına koştu ve her şeyi tek bir akşamda kaydettiler.
McCartney daha sonra “Yardım etmekten mutlu oldum” diye yazdı. Oldukça iyi bir şarkı; Sadece ikimiz varken sonunun Beatles gibi çıkması beni her zaman şaşırtmıştır.”
Hem Lennon hem de McCartney sonunda Ono'yu ortaklıklarının bozulması için kolay bir açıklama olarak kullanacaklardı. (Lennon, 1970'de Rolling Stone'a, "Ya onlarla [grupla] ya da Yoko'yla evli olmak zorundaydım ve Yoko'yu seçtim." demişti. Halbuki grup arasında meydana gelen gerilimli ilişki ve rekabetleri Ono'nun gelişinden önceydi.
Başlangıçta, her Beatles şarkısı Lennon ve McCartney arasındaki gerçek bir işbirliğiydi. Büyüyüp ayrı olsalar bile. Lennon ve McCartney birbirlerinin tarzını sevgiyle taklit ettikleri biliniyordu ve nadiren diğerinden bir girdi almadan bir şarkıyı tamamlarlardı. Yine de, Lennon'ın McCartney'nin daha eski moda şarkılarını (“Ob-La-Di Ob-La-Da”dan “büyükanne müziği” olarak anıyordu) küçümsemesiyle, aralarındaki kırgınlıklar büyüdü, McCartney ise kendini grubun lideri olarak göstermeye çalıştı. Lennon sık sık "Merhaba, Hoşçakal" gibi kalabalık McCartney bestelerinin single'ların A yüzü olarak seçilmesinden, Lennon'un daha içe dönük çalışmalarının (bu durumda, "Ben Mors'um") B yüzüne düşürüldüğünden şikayet etti.
McCartney, solo çıkışı ve Lennon olmadan yazdığı ilk albümü olan "McCartney"in tanıtımı sırasında, McCartney dünyasına Beatles'ın dağılışını anlattı. Lennon, bir önceki Eylül ayında gruptan ayrılmış olsa da, ayrılışı, McCartney'in tanıtım amaçlı bir "kendi kendine röportajında" Lennon ile ortaklığının sona erdiğini belirtti. Bu ayrılık 10 Nisan 1970'e kadar bir sır olarak kaldı. Lennon daha sonra gruptan ayrıldığını reddetti ve suçu McCartney'e attı.
Yüzeyin hemen altında gizlenen gerilimlere rağmen, "Let It Be" ve "Abbey Road", Lennon, McCartney ve diğer Beatles'ın mükemmel bir uyum içinde çalışan sayısız örneğini içerir. “Two of Us”, Paul'ün Linda ile yaptığı araba gezilerinden ilham alınmış olabilir, ancak o ve John'un “önde uzanan yoldan daha uzun anılar” şarkısını söylerken birbirleriyle konuştuklarını hayal etmemek zor. Bir McCartney parçası olan “I've Got a Feeling”, Lennon'un bitmemiş “Everybody Had a Hard Year” parçasının eklenmesine kadar eksik hissettirdi.
Lennon'un kendi şarkılarının "Abbey Road"un bir tarafına, McCartney'nin diğer tarafına yerleştirilmesini istediği bildirildi, ancak albümü ikonik yapan müziklerinin harmanlanmasıydı. "Abbey Road"un ikinci yarısındaki karışıklık, her biri diğerine akan Lennon ve McCartney şarkılarının bir karışımını içermekteydi. Bir Beatles albümünde yer alan tek Ringo Starr davul solosu, Lennon, McCartney ve Harrison arasında üç parçalı bir gitar solosu bölünmesine yol açtığından, doruk noktası olan “The End” benzersiz bir denge sergilimekteydi.
Riley, Beatles'ın son albümleri hakkında "Müzik büyük bir sevgi, yüksek ruh ve ayrıca gerçekten karmaşık, düğümlü duygusal sorunlarla dolu" diyordu. Gerçekten de the Beatles hayranlarına bunu yaşattı.