Doğan'ın yazısından bazı satırbaşları:

-Tamamlanması yirmi yıl sürecek proje lafta iyi görünüyor ama neden yirmi yıl, belli değil.

-”Merkez Türkiye” için özel sektör 160 milyar dolarlık yatırım yapacak. Neden yapsın, belli değil.

-2035′te durumumuz bu proje sayesinde düzelecek, yirmi yıl bekleyeceğimize göre, bir kuşak sonrası yararlanacak.

-Proje seçim vaadinden çok, üniversitede tez gibi, “Şu kadar katma değer, bu kadar istihdam yaratacak” türünde.

-En olumlu yönü, Türkiye'nin coğrafi konumunu iyi değerlendiriyor. Yine de abartı gereksiz, bugün Şanghay'dan Bakü'ye bir mal 55 günde gitmiyor, kaldı ki, oradan gönderilecek mal, neden önce “Merkez Türkiye”ye gelecek?

-1970′lerde başlayan GAP gibi… GAP hâlâ bitmiş değil, bu haliyle bile Güneydoğu'ya soluk getiriyor. Bu da projelerin önemini gösteriyor. 2035, şunun şurasında yirmi yıl var, hepimiz görürüz.

Tanıtımda fiyasko

-CHP'nin “Türkiye'nin Kaderini Değiştirecek Mega Proje”sini, Kemal Kılıçdaroğlu İstanbul'da bir otelin balo salonunda açıklıyor.

1- Açıklama doğal olarak basına ama CHP kadroları salonu doldurmuş. Projeyi halka onlar mı aktaracak, gazeteciler mi? Proje CHP kadrolarına elbette anlatılmalı ama onun için kendi içinde bir toplantı olur.

2- Bazı CHP'liler birini gönderip ön sırada sandalye tutuyor, oturacak kişi gelince, yerini ona bırakıyor. Örneğin, Beşiktaş Belediye Başkanı Murat Hazinedar için. Başka örnekler de var. Ayıp, saygısızlık. Önde oturmak istiyorsan erken gelirsin.

3- Toplantı iletişim hatalarıyla dolu. Normalde basın çağırılır, proje anlatılır, sorular yöneltilir. Oysa, Kılıçdaroğlu projeyi anlatıyor, CHP'lilerin alkışlarıyla toplantı bitiyor, soru filan yok.

4- CHP basının ilgisizliğinden yakınıyor, yandaşlar hariç, basın bu seçimde büyük ilgi gösteriyor ama CHP “İletişim nasıl kurulur” hâlâ bilmiyor.

O kadar öğrenci yok

-KEMAL Kılıçdaroğlu “Mega Proje” sunumunda “Her yıl on beş bin üniversite mezununu yurtdışında doktoraya göndereceğiz” diyor. Harika ama gerçekçi değil.

1- Resmi bilgilere göre, kendi olanaklarıyla gidenler hariç, 2013′te devletin yurtdışına gönderdiği öğrenci 545, 2014′te 876. Az, çünkü yurtdışında doktora yapacak nitelikte öğrenci sayısı fazla değil. Sen istediğin kadar gönder, öğrenciyi yurtdışındaki üniversitenin kabul etmesi gerek.

2- İçeride eğitim kalitesi düşük, yabancı üniversitelerin kabul edeceği o kadar öğrenci bulmak zor. Önce eğitim kalitesini yükselterek gönderilecek öğrenci yetiştirmek gerek.

3- Bugün bir öğrencinin ortalama maliyeti Amerika'da beş yıllık doktora süresinde 195 bin 200 dolar. Buna aylık 1.785 dolar burs, okul ücreti, sağlık sigortası, kitap-kırtasiye parası dahil. On beş bin öğrencinin beş yıllık maliyeti 2 milyar 925 milyon dolar, insana yatırım açısından bir şey değil. Ama o kadar öğrenci yok.