Bir çocuğun bir travma durumunun üstesinden gelmesine nasıl yardım edilir? Bu soruya biraz ışık tutmaya çalışmadan önce, travmanın ne olduğunu tanımlayalım. McCann ve Pearlman'a (1990) göre, “bir olay, aniden veya beklenmedik bir şekilde meydana gelen bir tehdit veya saldırının, bireyin başa çıkması gerektiğine inandığı kapasiteyi aştığını varsaydığında veya bu, bireyin dünyayı anlama ve onunla ilgilenme konusunda sahip olduğu referans çerçevelerini rahatsız etmesi durumunda psikolojik açıdan travmatiktir.”

Bu nedenle, hem çocuklukta hem de yetişkinlikte travmalar çok çeşitli olabilir (yetişkinlikte bunlar özellikle aşırı şiddet, saldırılar, ölüm vb. durumları içerir). Çocuklukta travmalar, her şeyden önce bullying (zorbalık) veya taciz, ölüm veya sevilen birine karşı duyulan yabancılaşma hissi, reddedilme korkusu, anneden ayrılma, aşağılanma vb. durumlarla ilgilidir.

Bu makalede konuyu genel bir şekilde ele alacağız, ancak travma türleri ve etkilerinin bir vakadan diğerine büyük ölçüde değişebileceğini unutmamamız gerekir.

Size bir çocuğun travmanın üstesinden gelmesine yardımcı olabilecek bazı fikirler veriyoruz. Aşağıda da göreceğimiz gibi, söz konusu her vakayı değerlendirmemiz ve her şeyden önce bu süreçte çocuğa eşlik etmemiz gerekmesine rağmen, profesyonel yardım istemek, dikkate alınacak ilk adım olmalıdır. Nasıl mı? Önerdiğimiz bu fikirler aracılığıyla. Uzmandan yardım alın

Bir çocuğun bir travmanın üstesinden gelmesine yardım ederken atmanızı tavsiye ettiğimiz ilk adım, profesyonel yardım istemektir. Bir çocuk ve ergen psikologu soruna odaklanmalarını sağlamaya ve her şeyden önce çocuğunuzun yaşadığı travmatik deneyimi bütünleştirmesine yardımcı olabilir.

Yani, “üstesinden gelmekten” daha fazlası, geçmişte yaşanmış bir deneyimi yavaş yavaş, yaşanmış tarihin bir parçası olarak günümüze entegre etmekle ilgilidir. İşte bu da ancak bu konuda uzman bir profesyonelin yardımıyla başarılabilir, unutmayın ki, burada bahsedilen şey çok ciddi bir konu olan ruh sağlığıdır.

Diğer yandan, yaşanan travmatik deneyime ve hepsinden önemlisi, çocuk için yarattığı psikolojik sonuçlara bağlı olarak, bu yardımı (örneğin vaka hafif ise) isteyip istemeyeceğimizi değerlendirmemiz gerekecektir. Bunun yaşamınıza ve sağlık durumunuza müdahale etmemesi durumunda, bu süreçte size eşlik edebiliriz. Tabii ki her zaman önceden tavsiye almanın gerekliliği konusunda ısrar ediyoruz.

Bir çocuğun travmanın üstesinden gelmesine yardım etmenin ilk adımı, onlara kendilerini ifade etmeye teşvik etmektir. Bu, istediğimiz zaman ve tercih ettiğimiz şekilde açılması gerektiği anlamına gelmez. Duygularını göstermekte özgür olabilmeleri için onlara unsurlar ve stratejiler sağlamakla ilgilidir. Kendini güvende ve sakin hissetmesi için rahat alanlar yaratmalıyız.

Bu konuda iyi bir araç; çizmektir. Çocuklar iç dünyalarını bunun aracılığıyla ve onlar için hiç de rahatsız edici olmayan bir şekilde ifade edebilirler. Bu noktada, sadece nasıl hissettiklerini değil, aynı zamanda travmada (yani, travmayı hatırlamak onlara yardımcı olabilir ancak her zaman profesyonel gözetim altında olmalıdır) yaşadıklarını da ifade etmeleri de önemli olacaktır.

Yaşadıklarını ifade etmesi, onun kendisini nasıl hissettiğini anlamamıza yardımcı olacaktır – durumun onun üzerindeki etkisi nedir – ister kelimelerle, çizimlerle, filmlerle, kitaplarla, ister hareketlerle… Çocuğun kendisini iyi hissedecek ortama ulaşmasını sağlayacak bir alan bulması konusunda ona yardımcı olabiliriz. Çok sınırlı olabilir, ancak bu durumlarda paylaştığınız herhangi bir bilgi olağanüstü değerdedir. Travma vakasını yenmek için alışkanlıklarını devam ettirin

Rutin, çocuğun güvenliğini kazanmasına ve korunduğu kontrol edilebilir bir ortamda yaşadığını bir kez daha hissetmesine yardımcı olabilir. Hisler de diğer yandan çocuğu kendini ifade etmesine teşvik edecektir.

Bu nedenle, aile programları ve kuralları, çocuğun yaşadığı deneyimi işlemeyi durdurmadan (gerektiğinde profesyonel yardımla) şimdiki ana kademeli olarak dönmesi için faydalı olabilir.

Kızınızla veya oğlunuzla birlikte nefes egzersizleri yapın

Nefes egzersizleri, anksiyeteyi ve vücudun aşırı aktivasyonu ile ilgili diğer semptomları azaltmada çok faydalıdır. Travmatik bir deneyimden sonra, vücudumuz ve zihnimiz bu tür semptomlardan mustarip olabilir; böylece çocuk her zaman sürekli tetikte olabilir (bilinçsizce, bir sonraki tehlike için “alarm” halindedir), sinirli, endişeli, endişeli olabilir.

Bu durumlarda, dikkatli nefes almak size büyük ölçüde fayda sağlayabilir. Sizinle de yaparsa, size eşlik ettiğini hissedecektir (ancak zamanla bunu yalnız başına yapmayı öğrenmesi onun için de olumlu olabilir).

Bir çocuğun bir travmanın üstesinden gelmesine yardım etmek söz konusu olduğunda, bu anlarda, her zamankinden daha değerli olduklarını ve sevildiklerini hissetmeleri önemlidir. Travmatik durumlardan sonra, birçok insan öz saygılarının önemli ölçüde azaldığını hisseder. Bu nedenle çocuğunuzun gelişiminde onun yanında olmak, onu dinlemek, onunla vakit geçirmek ve her şeyden önce ona sevildiğini ve her zamankinden daha geçerli olduğunu hissettirmek önemli olacaktır.

Öyleyse, onu güçlendirmek ve ödüllendirmek için iyi iş yaptığı anlardan yararlanın; maddi şeyler aracılığıyla olması gerekmez. Güçlendirme, bir sevgi eylemi, bir kucaklaşma, bir öpücük ile olabileceği gibi “öğleden sonrayı birlikte geçirelim” vb. gibi sözler de olabilir. Öte yandan, pekiştirmek aynı zamanda becerilerinize, yeteneklerinize ve çabalarınıza değer vermek anlamına da gelir (harika olduklarını bilmeleri için her zaman “doğru” bir şey yapmaları gerekmez).

Bir travmanın üstesinden gelmek, travmayı işlemek ve “üstesinden gelmek” söz konusu olduğunda, yaşanmış deneyimi ifade etmek ve bize nasıl hissettirdiğini iletmek önemlidir. Bunu bir kez yaptığımızda, deneyimi yeniden işleyin, hayatımızın bir parçası olarak kendi içimize entegre edin. Bu çocuklarda her zaman kolay değildir; bu nedenle, bu deneyim sağlıklarına ve günlük yaşamlarına gerçekten müdahale ettiğinde yardım istemek çok önemli bir hal alır.

Yardım istemenin de ötesinde, yukarıda belirtilen bazı yönergeleri uygulamak çocuğumuzun travma deneyimini yavaş yavaş hazmetmesine, normalliğe dönmesine, hayatının kontrolünü yeniden kazanmasına ve refahını iyileştirmesine yardımcı olabilir. Öte yandan, çocuğun şüphelerini ve korkularını ifade edebilmesi önemli olacaktır, çünkü korkular genellikle bu tür bir deneyim yaşadıktan sonra daha da çoğalır. Ve her şeyden önce, kendilerini yalnız hissetmediklerini ve yavaş yavaş güvenlik ve koruma hissini yeniden kazanabilmeleri açısından önemlidir.

Kaynak: aklinizikesfedin.com/