İnsanlararası iletişim zorluklarını gösteren bir aşk mektubu örneği

Sevgili Okur, aşağıdaki mektup, depoya atıp yıllardır bakmadığım dosyalarımın arasından düştü. Hangi dosyada idi? Bilmiyorum. Neden bende idi? Bilmiyorum. Çağımın insanının yaşadığı, yaşayamadığı aşkları yansıtsın diye bu mektubu ben mi yazdım? Hatırlamıyorum. Aşkı tanımak isteyenler için, belli bir açıdan ilgi çekici mektup. Aşkla yaşanan ben-sen ilişkisine bir örnektir. Yaşamış olanlar, yaşayacak olanlar anlasın.                                              
Sevdiğim,          
Sana yazdığım mektupları okuyup, 'bu ben değilim' diyorsun. Peki, ben onca mektubu kime yazıyorum? Peki, ben kimi seviyorum? Sen bir başkası mısın? Söyle bana kimsin sen?
Mektubu sana yazıyorsam, mektup sanadır? Demek ki seni öyle anlıyorum. Nasıl sen, benim 'sen' dediğim olmazsın? Yazmayayım mı artık sana? Çünkü sen sen değilsen, yazdıklarım hep başka birine. Peki, neden lütfedip benim yazdığım senliği kabul etmiyorsunuz? Neden kendinizi benim yazdığım 'sen'de bulmuyorsunuz? Sizin siz oluşunuza benim hiç katkım yok mu, sanıyorsunuz?
Galiba aşkın tıkanma noktalarından biri de bu: Bendeki seni, sendeki sen kabul etmiyor. Bu büyük bir acı. Kendinizi bende bulamıyorsanız ben kiminiz olabilirim ki?
Sizde (sende) ben kendimi buluyorum. O ince, hafif alaycı gözlerinizde: Birazdan dört katlı entegrallerle dolu bir denklemi çözüverecek gibi duran ellerinizde. Alnınızda. Alnınız ki düşünce mahzeninizin incecik duvarıdır. Bakınca, düşüncelerinizi görürüm. Alnınızın ardını. Saçlarınızdaki kelebeği görürüm. Ben sizi görürüm. Gözlüğünüzü. Sizi uydururum. Bu ben değilim dersiniz. Sıkı durun, sizi uyduracağım. Uydurmama izin verin.
Kulağınızı gördüm. Saçlarınızı toplamıştınız. Siz kulağınızı işitemezsiniz. Kulağınızla işitebilirsiniz. Ben sizin kulağınızı işitebilirim. Kulağınız konuşur bana. Ağzınız dinler. Gözleriniz aydınlatır, gözlerimi.
Bana sakın, beni değil bir başkasını anlatıyorsun demeyin. 'Sevdiğinizi söylediğiniz kişi ben değilim' demeyin. Sizin üzerinizde sizin kadar benim de hakkım var. Çünkü sizi seviyorum. Öyle şaşkın şaşkın bakmayın; sizi elbette sizi seviyorum.
Siz beni sevmiyor musunuz? Söylemiyorsunuz. Severseniz o benim. Bana seni seviyorum diyorsanız, beni seviyorsunuzdur. Sevdiğiniz muhakkak, benimdir. Benlerden biridir. İtiraz etmem. Sevgiye hiç itiraz mı edilir?
Size ulaşmaya çabalıyorum. Bana yardım ediniz. Sizi uydurmamı engelleyiniz. Sizi açmama, keşfetmeme destek veriniz. Bana doğunuz. Sizi besleyeyim. Büyüteyim. Sizin siz oluşunuzun tanığı olayım.
Biliyorum: Hayat izin vermeyecek. Ben sen diye başka birini seveceğim. Siz de ben diye başka birini. ('Siz'le 'sen'i hep karıştırdım, durdum!) Ama neden sevdiklerimizin sevdiği insan olmayalım? Neden onların yanlış birini sevmesine izin verelim?
Bende kendini yarat. Beni sen diye başka birini sevmeye mahkum etme. Biliyorum, dünya beni sevmeye hazır değil! Uzandığım bütün yürekler yapayalnız koyacak beni. Sen de. Tuttuğum elini, bu benim elim değil diyerek, çekeceksin.
Sevenlerinin seni severek yaratmalarına izin ver. Onları sensiz bırakma. Yalnız bırakma.                                                                                                         
İMZA: BEN.