Ah dost, ne çok örselendin. Ne çok yağmalandın, ne çok aldatıldın!.
Sevgili ?dost? bu yazım sanadır bilesin.
Bu güne kadar herkes ne çok dostu olduğunu zannediyordur. Ve de kendini dost biliyordur.
Dostun kapısı açıktır yirmi dört saat.
Dosta gitmek için randevu alınmaz. Öylesine çat diye çalarsın kapısını.
Dostun mazereti/bahanesi yoktur.
Dosta karşı programınız olmaz. Programı birlikte yaparsınız.
Dosttan borç istersiniz o size para verir ama borç vermez.
O sizden borç ister ama siz geri almayı düşünmezsiniz bile. Vadesi kesilmeyen, tahsili düşünülmeyen bir borçtur, bunu iyi bilirsiniz.
Dost, ne olursa olsun seni düşünür. Herkes işini gücünü paranı pulunu sorar, dünyalıkları merak eder durur. Dost, şöyyyle bir derinden ?sen nasılsın bakalım onu söyle? der. Onun sorusundaki derinliği, yüzündeki saflığı içtenliği, ses tonundaki güveni taaa içinize kadar çekersiniz. ?İyiyim hamdolsun? dersiniz siz de. Alışılagelen bir cevap gibi görülse de, öylesine samimi bir sorudur ki, sahiden de bu, candanlığı görünce iyileşiverirsiniz bir parça. Aslında onun iyi mi kötü mü olduğunu da çok iyi bilirsiniz. Şöyle bir parça yüzüne bakmanız yeterlidir. Sizin ona sorduğunuz ?nasılsın? sorusu tam anlamıyla BEN BURADAYIM YİNE EN SON BIRATIĞIN YERDE ve SAPA SAĞLAM demektir. Bu nasılsın sorusu öyle bir sorudur ki, hastaları iyileştiren, ümitsizleri umutlandıran, iradesizleri çelikleştiren doğal bir dopingdir.
Kendini dost olarak görenler, örselemeyin ?dost?u. Biliyor musunuz, ne siz dostsunuz sevdiklerinizin, ne de sevdikleriniz sizin dostunuz. ?Arkadaş? ile aldattığıız sözcük size hesap sorar şimdi dost bildiğimiz arkadaşları, arkadaşlık payesinden çıkarıp dost hanesine yazdığımız için.
Peki hazır mısınız sorguya:
Eeee, sonuç:
Kaç kişi kaldı? Yaaa, öyle mi?
Kimse kalmadıysa o halde dost hanenizde, acaba aynaya batınız mı hiç, yoksa bennn? diye düşünerek? Hıı' , baktınız mı?
Cevabını kendinize verin bence, bana değil.
