Ayvalık sokaklarında dolaşıyorum. İnsanların hep bir ağızdan haykırdıkları slogan kulaklarımda çınlarken yine bir günümün içine doluşan hayat hikayeleri raksetti gözlerimin önüne.
Kalabalıklar arasından süzülürken kaldırımın kenarında, çöpün içinden kara bir şey atladı önüme hızlıca. Onun bana bakışıyla benim ona bakışım belki iki saniye sürse de uzunca dertleştik mendeburla. Açlıktan karnı birbirine yapışmış, patileri soğuktan kızarmış, bıyıklarının bir çoğu sökülmüş, ömrünün yarıdan fazlası dökülmüş, miyavlamasıyla itilmiş, açlıktan gözleri çekilmiş kara bir kedi.
Sanki yalvarır gibi baktı bana. Zayıflıktan gözlerinin çekilmesine ve onca sefil ve bakımsızlığına rağmen öylesine güzel baktı ki bana, şefkat duygularım kapladı bütün hücrelerimi. Pisi pisi sesimle yürüdü benle zavallı. Belli ki hayli acıkmıştı. Ayvalık tostu söylemek için acele ettim tabi. Bir taraftan da kediyi kovmasınlar diye açık alanda denize sıfır bir masaya iliştim, ayağımın yanında sürünen kediyle. Kedi beni beklemekte, ben de ayvalık tostunu. Açlığın verdiği duyguyla garsonun elleri dolu gelişinin hayalini kurduk birlikte kediyle. Bir taraftan da pisi pisi seslerimle yanımda tutuyordum onu.
Garson gelene kadar sanki ayaklarımın dibine kadar çarşaf gibi serilen denizin cam saydamlığındaki ve buz soğuğundaki aksine baktım. Gölgemin siyahına yoğunlaştım ki, aman Allah'ım. O da neydi öyle. Binlerce kefal yavrusu, birbirine yanaşmış kaynaşmakta. Kış ortasında öylesine sakin bir balık yığını görmemiştim hiç denizde. O ne muhteşem dayanışmaydı. O ne vakur duruştu öyle. 4 aylık kefal yavruları sanki bir katman oluşturmuştu suyun dibinde. Yosunları, yosunlar arasında tek tük sardalya ve gümüş balıklarını çok görmüştüm de, böylesine katman halinde bir balık sürüsünü görmemiştim. Yanımda hala miyavlayan kediye de baktırmaya çalıştım. Ama zaten soğuktan sızlanan kedicik onları görse ne olacaktı ki.Sonra kefal yavrularının durumunu garsona sordum. Bunlar neden böyle yığılmış kenara diye. Soğuktan dolayı ağırlaşan hareketleri nedeniyle yem olmamak için martılara ve karabataklara, denizin en kenarına, kafeteryanın sahanlığının diplerine yanaşmışlardı.
DENİZDE BALIK, SOKAKTA ALIK, AYVALIK?
Denizdeki balıklar bir olmuşlar, birlik olmuşlar, Büyük Birlik. Sokaklarda da insanlar slogan atmaktalar avaz avaz. İsrail'e karşı telin mitingi. Büyük aşk ve iştiyakla. Zulme karşı birliğe çağrı amacıyla. Birbirine kenetlenmiş insanlar zulmü kınarken, buna duyarsız kafedeki alıkları da izledim. Boş, nahoş ve pop kültürle sarhoş. Bir taraftan denizdeki balıkların birliğini düşünüyorum, bir taraftan sokaklarda yankılanan seslere, bir taraftan alıklara bakarak. Bir taraftan da çaresiz ayaklarımın altında dolaşan kediye. Ve düşünüyorum. Çaresizlik ne büyük talihsizlik. Tıpkı Gazze'nin çocukları gibi.
Gazze'nin çocuklarını yazmıştım geçen yazılarımın birinde hatırlarsınız. Onların gafil babalarından, İsrail'e sattıkları topraklardan bahsetmiştim. Soğuk bir kış günü gazze sokaklarında titreyen bir çocuk İNSAN dı. Ayaklarımın altında dolaşan bir HAYVAN dı. Ama ikisi de can taşıyordu. Ben se pür şefkat ve dikkatle senaryolar içindeydim.
Neyse ki tost geldi ve hemencecik çaresiz kediciğe de bir parça koparttım, birlikte yemeye başladık kediyle. Dünyadaki çaresiz ve masum insanlar geldi yine gözüme. Lokmalar dizildi bir bir. Yemeye çalıştım. Biraz da alıklara bakarak yutmaya alıştım.
YAZI SÖZLÜĞÜ:
Alık: Anlamsız, boş, inançsız/misyonsuz düşüncesiz, kişiliksiz insan yapısı
Mendebur: Kelime anlamı işe yaramaz hain. (Yazıda kedi anlamında kullanılmıştır. Anadoluda kedi ve köpeğe mendebur denilmekte)
