Hocalı bekle bizi mutlaka geleceğiz!

Hayallerin şehrine Kafkasya’nın kalbini işgal eden işgalcilere rağmen mutlaka geleceğiz, hainlerin botlarıyla kirlettiği öz toprağımıza bir gün mutlaka döneceğiz.
Hocalı! Emin ol ben şahsen Kudüs’te Gazze’de, Hama’da ölmek istediğim kadar en az senin yanında da ölmek isterim. Kalbimi ta gözbebeklerine teslim etmek isterim. Sesimi tüm Dünya Müslümanlarının sessizliği arasında öz toprakların arasında devşirmek isterim ölüm sessizliğine.
Türk dünyasının toprağa düştüğü, küçük düşürüldüğü o toprakları da kanımla yıkamak isterim. Belki de seni yaşayamayacak kadar aciz düşmüş bedenimi yıkamak isterim topraklarında.
Hocalı! Sen Kudüs kadar, Gazze kadar, hama ve humus kadar mazlum ve mağdursun. Biz seni birileri gibi her 26 Şubat’ta anmıyoruz, çünkü sen bizim her daim aklımızda ve kalbimizdesin.
Allah biliyor ki;
Hocalı için, Laçın için, Şuşa için, Karabağ için kalbimiz alışıp yanıyor.
Biz Kudüs’ten ve işgal altındaki bütün topraklarımızın mağduriyetinden dolayı Allahtan ve ümmetten utandığımız kadar öz halkımızdan ve Hocalı halkından da utanıyoruz.
Hocalı! Biliyorum Kafkasya; göğsündeki şehitlere, Grozni’ye, imam şamile, İmam Mansur’a Çerkez zulmüne ağladığı kadar sana da ağlıyor. Biliyorum ümmetin kalbi senin için de kıpır kıpır oluyor ve her seferinde heyecanla atıyor.
Hocalı! Farkındayım Akdeniz Biladüş–Şam’daki zulümlere coştuğu gibi Hazar da senin için coşuyor.
Ve Kudüs Hama ümmeti ayıpladığı gibi sen de bizi ayıplıyorsun. “Bir avuç Ermeni’nin bu kadar zulmüne, haksızlığına ve hainliğine karşı bu Türk dünyası neden suskun” diyorsun. 20 senedir kınama ve boş vaatlerden başka bir şey yapmayanlara ve sen inim inim inlerken, her gün bayramlar geçirenlere karşı ahu figan ediyorsun.

Bir milyon kaçkını olan bir millet neden bu kadar pasiftir diye çığlıklar atıyorsun, bu kadar büyük problemleri olan bir halkın bütün günü bir avuç Müslümanın Suriye’deki kardeşlerinin yardımına gitmesini kendilerine dert edinip onlardan konuşup onları karalamasına anlam veremiyor belki de için için ağlıyorsun.
Hocalı! Ne garip değil mi bunları yapanlar seni kalleşçe arkanda vuranların bir numaralı dostlarıdır. Ve seni vuranlarla Hama’yı ve Humus’u varil bombalarıyla bombalayanlar aynı Rus yapımı uçaklardır
Hocalı! Biliyorum sana ne söylesem anlamsızdır, ne desem senin için boştur, ne olur kızma bana! Sadece bil ki gece ne kadar uzun olsa da sabah yakındır. Artık bu ümmet uyanıyor. Gün gelecek Kudüs gibi, Kahire gibi, Şam gibi sen de özgür olacaksın ve bu zincirler kırılacak.
Hocalı! Şunu da unutma ki senin özgürlüğün, intikamın ve kurtuluşun Filistin’in Şam’ın özgürlüğünden geçiyor. Ne zaman ki senin için sabah akşam gözyaşı döken kardeşlerin Kudüs için de ağlamaya başlasa o zaman senin hakkın savunulabilir. Bu bir fıkıh meselesi olmaktan çıkıp anlayış ve mücadele meselesine dönüşürse o zaman göreceğiz ki ümmetin gözünde Şam da birdir Hocalı da. Sakın kafanı yastığına gömüp dünyadan elini eteğini çekme sadece yılda bir senin için ağlayanlara inat sen her gün Suriye için ağla.
https://twitter.com/