Üroloji Uzmanı Prof. Dr. Ali Ulvi Önder, prostat kanserinin erkekler arasında en sık görülen kanser türü olduğunu ve bu hastalığın genetik ve çevresel faktörlerle ilişkilendirildiğini belirtti. Prof. Dr. Önder, doymamış yağların fazla tüketiminin prostat kanseri riskini artırdığını vurguladı.
YAĞ TÜKETİMİ PROSTAT KANSERİ RİSKİNİ ARTIRIYOR
Prof. Dr. Önder, prostat kanserinin risk faktörleri arasında doymamış yağların fazla tüketiminin, obezitenin, sigara içmenin, kırmızı et ve hayvansal yağların yer aldığını belirtti. Bununla birlikte, domates ve diğer kırmızı sebze ve meyvelerde bulunan lycopene, tahıl, balık, et ve süt ürünlerinde yer alan selenium, balıkta bulunan omega-3 yağ asitleri, ve D ve E vitaminleri gibi besinlerin prostat kanseri riskini azaltıcı etkisi olduğunu ifade etti.
GENETİK FAKTÖRLERİN RİSK ÜZERİNDEKİ ETKİSİ
Prof. Dr. Önder, prostat kanseri riskinin ailevi faktörlerden etkilendiğini vurguladı: “Babasında prostat kanseri olan bireylerin riskinin 2,2 kat, kardeşinde olanların riskinin 3,4 kat, ve birinci derece akrabalarından 2 kişide prostat kanseri bulunanların riskinin 5,1 kat arttığını” söyledi.
PROSTAT KANSERİ BELİRTİLERİ VE TEŞHİSİ
Prostat kanserinin belirtileri arasında idrar yapma zorluğu, idrar yaparken yanma, sık idrara gitme, gece idrara kalkma ve idrar kaçırma gibi sorunlar bulunur. İleri evrelerde ise bel kemiklerinde ağrı gibi belirtiler görülebilir. Kesin tanı, prostat biyopsisi ile konulur ve biyopsi kararı, prostatın parmakla makattan yapılan muayenesi (DRE) ve PSA testi ile belirlenir.
40 YAŞINDAN İTİBAREN PSA TESTİ YAPTIRILMALI
Prof. Dr. Önder, ailesinde prostat kanseri öyküsü olan kişilerin 40, olmayanların ise 50 yaşından itibaren PSA testi ve DRE ile periyodik kontroller yaptırmalarını önerdi. Prostat kanserinin tarama yöntemlerinin basit ve ucuz olduğunu, hastanın herhangi bir yakınması olmasa bile prostatında kanser barındırabileceğini belirtti.
TEDAVİ SEÇENEKLERİ VE EVRELER
Prostat kanseri tedavisi, hastalığın evresine göre belirlenir ve evreler organa sınırlı hastalık, lokal ileri evre ve ileri evre olarak üç ana gruba ayrılır. Tedavi seçenekleri arasında izlem, aktif izlem, ışın tedavisi ve cerrahi müdahale bulunur. İleri evre hastalıklarda ise hormonal tedavi tercih edilir.